Toen we deze middag met z’n vieren in de Apple winkel stonden om de ipod en de bijhorende versterker op te halen die ik twee weken geleden besteld had en de meneer in de winkel keihard beweerde dat hij nog geen betaling had ontvangen. En we konden niet op een andere dag terugkomen, want die ipod wordt vandaag cadeau gegeven tijdens het afscheid van mijn baas die op pensioen gaat. Gelukkig helpt kalm blijven en aandringen om alles toch nog eens goed na te kijken. En we waren met vier, we konden de verkoper nog altijd overmeesteren en hard gaan lopen met de buit. 😉
werk
PEBKAC
Dat is het elke keer weer. En ik blijf vriendelijk, beleefd en behulpzaam. Maar, goh, zou het niet aangenaam zijn als de mensen effectief eens wat moeite zouden doen om _na te denken_. Die hersens, die dienen ergens voor, gebruik ze dan ook aub.
Powerpoint tips
Echt waar mensen, figuren met een rode, donkergroene of donkeroranje achtergrond met daarop zwarte letters. Niet leesbaar. Echt niet.
Six degrees
Dit weekend heb ik mij weer eens verbaasd over hoe klein de wereld is.
Het begon vrijdagochtend op het perron in Leuven. Ik liep business partner L (zoals dat zo mooi heet) tegen het lijf die dezelfde richting als ik uit moest. We waren gezellig aan het keuvelen op het perron, toen L iemand begroette. De jongen in kwestie bleef even staan voor een praatje en al gauw bleek dat we elkaar emailsgewijs kenden. De eerste keer dat ik hem in levenden lijve zag. Ik had hem trouwens totaal niet herkend. In ‘t echt ziet hij er helemaal anders uit dan op zijn profielfoto. 😉
Zaterdag op het trouwfeest bleek dat één van de vriendinnen van de bruid net als ik bevriend was met de mama van Ella. De vriendin van de bruid had dit Facebook-gewijs ontdekt. De dag voor het feest was ik erachter gekomen dat een collega met wie ik nauw samenwerk, naar hetzelfde trouwfeest moest. Ze had blijkbaar nog bij de bruid op kot gezeten. We waren er ons geen van beiden van bewust dat we de bruid als gemeenschappelijke vriendin hadden.
Zondag moesten mijn vriend en ik naar een babyborrel. We waren nog een beetje groggy van het trouwfeest en niet in ons meest sociale doen. We hebben nog even bij mijn ex-collega’s gestaan, maar het gesprek viel al gauw stil. We lieten het niet aan ons hart komen en genoten van een overaanbod aan oesters, broodjes, koude schotels, chocomousse en Limburgse vlaaien dat ons in zaal Dennenhof geserveerd werd. En ja, daar rolde zowaar een andere business partner binnen. Blijkt dat hij nauw bevriend was met de mama en papa van de feestende baby in kwestie.
Jaja, six degrees of separation, ik kom er elke dag mee in aanraking.
Vermoeid
Zware dag gehad vandaag. De ganse dag een workshop van een groot project moeten leiden. Drieëntwintig personen in een vergaderzaal op dezelfde lijn proberen brengen, niet gemakkelijk. Vooral niet als de akoestiek van de zaal in kwestie abominabel is en het de grootste inspanning kost om de mensen aan de andere kant van de zaal te verstaan.
Even een klein paniekmoment toen geen van de partners zich geroepen voelde een bepaald cruciaal onderdeel van het project op zich te nemen. Gelukkig vond ik in het (behoorlijk lange) projectvoorstel terug wie verantwoordelijk was voor dit onderdeel. De partner in kwestie sloeg even groen uit, maar moest toch toegeven dat ik gelijk had. Ha!
Enfin, ik kwam redelijk uitgeput thuis op deze vrijdagavond. De zin om vanavond nog intellectuele inspanningen te doen, was ver te zoeken. Dus keken mijn vriend en ik een film (ja, de projector is nog steeds in onze bezit) waarvan we vermoedden dat er niet al te veel denkwerk bij te pas zou komen. De keuze viel op Napoleon Dynamite, een zogezegde cultfilm. Na het bekijken van deze film kan ik maar één ding zeggen: WTF???
En opeens…
Werd het aardedonker en deed een aanhoudend gerommel het ergste vermoeden. Flitsen brengen even licht in de duisternis. De hemelsluizen blijven voorlopig dicht, maar lang zal dat beslist niet meer duren.
Is het einde der tijden nabij?
Contrast
‘s Middags op een terrasje in de zon genieten van een lekkere Italiaanse pasta met een fris wit wijntje in het gezelschap van collega’s. In de namiddag een lange en saaie vergadering waarbij ik alle moeite van de wereld had om mijn ogen open te houden (volgens mij zat dat wijntje daar voor iets tussen).
Stress in mijn lijf
En dat vertaalt zich momenteel vooral in erg korte nachten. ‘s Ochtens veel te vroeg wakker worden met het gevoel totaal niet uitgeslapen te zijn. Na twee of drie pogingen om de slaap te vatten, het opgeven en opstaan. Het voordeel van een korte nachtrust is dat er meer uren in een dag zitten om alles gedaan te krijgen wat ik nog moet doen. Het nadeel is dat ik continu met een versuft gevoel en een lichte hoofdpijn rondloop. Nog even doorbijten en dan is het… Och wacht, juist ja.
Snellezen
Zijn er mensen die al ooit zo’n cursus gevolgd hebben? Zoja, werden je verwachtingen ingelost? Kan je nu effectief veel sneller en efficiënter grote pakken tekst doorworstelen? Snellezen lijkt mij echt een vaardigheid die mij op korte termijn veel voordelen kan opleveren.
Het mannelijk libido
Kijk, dat is nu het voordeel van lunchen met de collega’s op een andere plek dan in de vertrouwde refter. Door de lossere sfeer, komen er eens wat andere gespreksonderwerpen aan bod. En laat het mannelijke libido nu net één van mijn favoriete onderwerpen zijn. 😉