Met een Nikon op Marktrock

Een goede ziel heeft mij zijn Nikon D80 met bijhorende Nikon 18-200mm VR lens uitgeleend om foto’s te maken op Marktrock. Waarvoor ik hem uiteraard enorm dankbaar ben. Dit is de eerste keer dat ik echt met een Nikon fototoestel werk en ongeveer alles is anders. Alle knopjes staan op andere plaatsen en draaien in de omgekeerde richting, in- en uitzoomen doe je door in de omgekeerde richting te draaien, de schaal van de lichtmeter staat omgekeerd (wie zet er nu in godsnaam de min aan de rechterkant, dat is toch bizar?) het menu is helemaal anders opgebouwd en ga zo maar door. Het lijkt wel alsof de fabrikanten een keer samen zijn gaan dineren en een afspraak gemaakt hebben om hun toestellen op zoveel mogelijk manieren van elkaar te laten verschillen. Wat het voor mij lastig maakt, want ik zoom uit als ik wil inzoomen en elke keer als ik snel de instellingen wil wijzigen, zit ik gegarandeerd mis. Het resultaat is een hoop mislukte foto’s. Ik moet ook systematisch onderbelichten om goed belichte foto’s te krijgen, maar dat kan natuurlijk ook te maken hebben met de moeilijke lichtomstandigheden op zo’n festival.

En oja, tot nu toe ben ik niet echt onder de indruk van deze Marktrockeditie. Al kan het feit dat ik al vier dagen hoofd- en keelpijn heb daar ook voor iets tussen zitten.

Mijn eindwerk fotografie

Kleur:

Beweging:

Portret:

Reportage:

De portretfoto’s en het vrij werk heb ik eruit gehaald, alleen de foto van een onbekende toerist in Barcelona heb ik behouden. Jammer genoeg waren bij het afdrukken mijn portretfoto’s wat groener uitgevallen dan verwacht. Vreemd, want ik kan met niet herinneren dat er tl-licht in de ruimte was toen ik foto’s nam. Groene mensen zijn niet sexy. En mijn kleurenfoto’s komen veel beter tot zijn recht op een scherm dan op afdruk. Rood afdrukken, is altijd wat moeilijker, zei de leraar. Spijtig, want ik was deze keer best wel tevreden over mijn foto’s. Achja, een reden te meer om in de digi3 nog beter mijn best te doen.

Studiofotografie

Omdat ik komende zaterdag een vriendin moet begeleiden die een ganse dag (en een stuk van de nacht) wil vieren dat ze zich bijna een gehuwde vrouw mag noemen, ging ik vanavond naar de fotografiecursus. Ik vind deze tweede cursus bijzonder boeiend en zou het zonde vinden om een les te moeten missen voor wat vrouwengeklets over trouwringen, misboekjes en kapsels. Vandaag stond er een les studiofotografie op het programma. Het fascineert me echt mateloos hoe je met kunstlicht en wat opzetstukken zoveel verschillende sferen kan creëren. Hoog tijd dat ik me wat strobistmateriaal aanschaf, want die dure studiolampen, dat lijkt me toch net iets te hoog gegrepen.

Fotograferen in een studio is heel erg technisch. We maten het weerkaatste licht, het opvallende licht en berekenden de juiste opening voor ons diafragma. Afspraak was dat we maar één poging mochten doen om de verschillende effecten te bereiken (volledig witte, uitgebrande achtergrond, zwarte achtergrond met halfbelichte persoon en persoon tegen grijze achtergrond). Al dat technisch gegoochel werd sommigen wat te veel, want na de pauze bleef er van ons oorspronkelijk groepje niet zoveel volk meer over. Niet erg, meer gelegenheid voor mezelf om te experimenteren.

Eén ding staat vast: ik ben supertevreden dat ik de stap gezet heb om die fotografiecursus bij het CVO te volgen. Nu nog een nieuwe, lichtgevoeligere lens kopen en je zal mijn foto’s nogal eens zien verbeteren.

Birthday celebrations

Gisteren de fotografiecursus gebrost. Er stond een inleiding tot Photoshop op het programma en aangezien ik Photoshop nu al een tijdje gebruik, zou ik me hoogstwaarschijnlijk toch maar verveeld hebben. Er komen gelukkig nog lessen over dit onderwerp, dus mocht ik iets gemist hebben, haal ik het dan wel in. In de plaats daarvan werd ik op zaterdagochtend op mijn gemak wakker naast mijn bijna-jarige vriendje. Zalig, zo uitslapen op zaterdag en eindelijk nog eens tijd te hebben voor zaterdagochtendseks. We doen dat tegenwoordig veel te weinig. (Wiens idee was het om die fotografiecursus te volgen? )

De rest van de dag bestond uit wat fotootjes nemen tijdens Leuven carnaval, de tijd uit het oog verliezen en op een drafje naar Aquaheaven moeten hollen voor onze afspraak aldaar. Drie uren in een privésauna doorbrengen. Er zijn weinig dingen waarvan ik zo ontspannen raak als van een paar uurtjes zweten en stoom aflaten in zwem- en andere baden. Zalig. We klonken in het bubbelbad op alweer een jaartje extra en genoten van de quality time met elkaar.

Na de sauna ging het richting D’Artagnan om de avond af te sluiten met een uitmuntend feestmaal mét aangepaste wijnen, natuurlijk. Ik kan jullie vertellen dat we in opperbeste stemming in bed kropen, gisterennacht.