Na genoten te hebben van een uitstekend ontbijt, laten we Poperinge en het gezellige hotel Amfora achter ons. Mijn vriend en ik mogen meerijden in de fancy Tesla van onze vrienden. Ik had graag ook de tweede dag van de elektrische fiets gebruik willen maken, maar aangezien onze vrienden op de terugweg naar Leuven nog langs zijn ouders in West-Vlaanderen moesten, was dat praktisch gezien qua timing niet haalbaar.

We rijden naar de Cordoba Kabelbaan, een zetellift waarvan ik het bestaan niet eens vermoedde, maar die blijkbaar in het Heuvelland een zeker jeugdsentiment oproept. En wie ben ik om mij te verzetten tegen een ritje met een zetellift? Spijtig genoeg is de kabelbaan pas open vanaf 14u en keren we dus van een kale reis terug. Teleurstelling, toch wel.

We zetten onze trip verder en belanden zo op goed geluk in het charmante Reningelst. Onze vrienden kopen wat groenten uit de automaat bij een plaatselijke boer en we brengen een kort bezoekje aan de Eden bloemenpluktuin die daar vlakbij ligt. We raken aan de praat met de boerin die met spijt in het hart vertelt dat Reningelst aan het leeglopen is. Handelaars en jongeren verlaten het dorp en van zodra de leegloop is ingezet, is dat een proces dat zichzelf enkel versterkt. Spijtig, maar ik moet toegeven dat ik ook niet graag in zo’n dorp zou wonen.

De vader van onze kameraad is afkomstig uit deze streek en had onze kameraad op voorhand verteld over plekken die voor hem een bijzondere betekenis hadden. We stoppen even bij een kerkhof waar het tante nonneke van onze kameraad begraven ligt en komen iets verderop langs het ouderlijke huis van zijn vader. Dat huis ziet er jammer genoeg iet of wat verwaarloosd uit.

Onderweg naar Watou passeren we talrijke hopvelden, een prachtig schouwspel. De zon is nog steeds volop van de partij, dus we krijgen deze mooie streek op zijn best te zien. We rijden naar de brouwerij van St.Bernardus (voor de liefhebbers: het recept van het St. Bernardus bier is ongeveer hetzelfde als dat van West-Vleteren). De rondleiding slaan we over, maar we genieten wel van een drankje op het prachtige terras van Bar Bernard, met een werkelijk fenomenaal uitzicht over de omgeving. Aangezien ik geen bier drink, houd ik het bij een fruitsapje. Mijn drie tafelgenoten gaan wel voor een biertje. We smullen met ons vieren van een plank met lokale streekproducten. De ideale lunch als je niet veel honger hebt na een stevig ontbijt.

We laten Watou achter ons en rijden verder naar onze laatste wijnstop van het weekend: Wijngoed d’Hellekapelle. Omdat we een half uur te vroeg zijn, maken we nog een klein wandelingetje door de omgeving. Kwestie van nog wat te kunnen genieten van het prachtige weer. Ook hier treffen we bijzonder enthousiaste en hard werkende eigenaars aan, trots op hun wijngaarden en de wijn die ze produceren. Na de rondleiding doorheen de wijngaard, is het tijd voor de proeverij. We genieten van de zon en de lekkere wijn op het prachtige dakterras. De wijn van Wijngoed d’Hellekapelle weet mij zeer te charmeren en we nemen een paar flesjes mee naar huis als souvenir. Ook interessant voor mijn broertje die momenteel een wijncursus aan het volgen is.

En daarmee zit ons bezoek aan het Heuvelland er helaas op. Onze vrienden zetten ons af aan het station van Ieper, waar ik een café binnen sluip om snel naar het toilet te gaan alvorens aan de treintocht beginnen en waar we nog een tijdje in het zonnetje moeten wachten op onze trein. Alles behalve een straf! Ook nu weer verloopt de treinrit vlot en voordat we het beseffen zijn we weer terug in Leuven. Een weekend om in te kaderen.