Gisterenmiddag spoorde ik naar Antwerpen voor mijn vierde bezoek aan de onvolprezen topstukkententoonstelling in het MAS! Een uitstapje met de collega’s van het werk. Te voet onderweg van het station naar het MAS kwam ik al een handvol collega’s tegen en tegen dat we bij het MAS zelf aankwamen, was onze groep al stevig aangegroeid.

Om 13.15u werden we ontvangen met koffie en taart op de achtste verdieping van het MAS. De taarten waren zo lekker dat ik gewoonweg vergat een foto te nemen van het overdadige buffet. Niet dat ik daarvoor veel tijd had, want ik was ingedeeld in de groep wiens rondleiding om 13.45u van start ging. Helaas weigerde de bewaker ons binnen te laten omdat we geen bandje voor de tentoonstelling konden tonen. Nochtans had de MAS-medewerker die samen met onze collega’s instond voor de organisatie van deze namiddag, gezegd dat onze badge zou volstaan om binnen te mogen. Alleen had niemand de bewaking daarvan op de hoogte gesteld. Na iets meer dan een kwartier wachten kwam de MAS-medewerker opdraven en mochten we alsnog binnen. Vergezeld van de groep die een kwartier na ons zou starten. Gezellig druk, dus.

Tot mijn grote teleurstelling was er geen gids voor onze groep voorzien. Al kon ik begrip opbrengen voor deze beslissing: de tentoonstelling was niet volledig voor ons bedrijf afgehuurd en zo’n groep van twintig personen door de vrij kleine ruimtes loodsen terwijl er tegelijkertijd andere bezoekers rondlopen, is alles behalve evident. Onze communicatiedienst zei dat er gidsen op zaal stonden waaraan we extra uitleg konden vragen, maar die vond ik niet direct. Die gidsen mochten misschien ook niet binnen. 😉

Aangezien ik de tentoonstelling al een paar keer gezien had, maakte ik van de gelegenheid gebruik om wat bij te praten met mijn collega’s en hier en daar een woordje uitleg te geven over de totstandkoming van de tentoonstelling. Ik bewonderde het gloednieuwe topstuk De Vertroostende Maagd van Ensor en begaf me daarna opnieuw naar de achtste verdieping om nog wat verder te babbelen met mijn collega’s.

Om vijf uur werden de overblijvende collega’s en ik beleefd verzocht het MAS te verlaten. Een ideale gelegenheid om met de overblijvers nog iets te gaan drinken in de buurt. Na een kleine zoektocht (met een groep van zestien personen is het iets minder voor de hand liggend om een plek te vinden waar iedereen gezellig kan zitten) belandden we bij Dr. Beer. Een schot in de roos. Dr. Beer serveerde niet enkel een zeer gevarieerd aanbod aan artisanale bieren, ook de prosecco (geserveerd in klassieke coupekes) mocht er zijn. De ober was werkelijk een fenomeen, hij kon van elk bier op de bijzonder uitgebreide kaart een omschrijving geven. Echt een plek voor bierliefhebbers!

Ik had ‘s avonds afgesproken om met mijn West-Vlaamse vriendin iets te gaan eten in de buurt van het MAS. Om de week verblijft ze bij haar vriend in Antwerpen. Aangezien ik wist dat ze de dag vrijaf had genomen, stuurde ik haar een berichtje of ze zin had om iets te komen drinken samen met mij en mijn collega’s. Dat had ze! Mijn collega’s slaagden er nog net in één plekje voor haar vrij te maken aan onze lange tafel. Dat betekende wel dat ik maar met één bil op de bank kon zitten, maar dat had ik er graag voor over. Mijn vriendin slaagde er meteen in mijn collega’s te charmeren en babbelde honderduit. Je bent een extravert of je bent het niet!

Rond half zeven vertrokken mijn collega’s en dronken mijn vriendin en ik nog één glas bij Dr. Beer alvorens samen naar het vlakbij gelegen Little Beirut te wandelen, waar we samen genoten van een heerlijk Libanese mezzeschotel vergezeld van een lekker flesje rode wijn. We klonken op de nieuwe job van mijn vriendin en hadden zoveel bij te praten dat we na de maaltijd gewoonweg verplicht waren nog iets te gaan drinken op het (verwarmde) terras van Den Tros.

Vervolgens wandelden we samen naar het mooie appartement van haar vriend in hartje Antwerpen en deed ze, ondanks mijn protest, alsnog een extra flesje wijn open, terwijl haar vriend zich bij ons voegde. Alleszins blij dat ik na al die drank kon blijven slapen in de zeer gerieflijke kamer van de dochter van haar vriend mét ensuite!