Laatste keer genieten van het heerlijke ontbijt op het terras van Hotel Don Rodrigues. Ondanks het feit dat het hotel een beetje verder van het centrum lag, hebben we echt genoten van ons verblijf hier: mooie, kamers, vriendelijke mensen en een uitstekend zwembad!

We laten Tavira achter ons en rijden via Cachopo naar Alcoutim. We genieten van de uitzichten tijdens deze prachtige rit en stoppen op verschillende plekken om het landschap vast te leggen. We hebben geluk: bij aankomst in Hotel d’Alcoutim kunnen we al meteen inchecken. Altijd fijn om vroeger op de kamer te mogen dan verwacht. Door het uitgebreide ontbijt ‘s ochtends hebben mijn vriend en ik niet zoveel honger. We houden het dus bij een eenvoudige lunch in de bar van het hotel: een wortelsoepje voor mij en een salade voor mijn vriend.

Onze huurwagen:

Vanaf ons hotel wandelen we naar het centrum van Alcoutim. Alcoutim is een bijzonder charmant grensstadje, gelegen aan de rivier Guadiana met witte huizen met oranje daken. Aan de overkant van de rivier ligt het Spaanse dorp Sanlucar de Guadiana en het mooie Castillo de San Marcos. Het is verschrikkelijk warm (achteraan in de dertig graden) en we voelen het zweet langs onze ruggen naar beneden gutsen.

Eerst en vooral willen we ervoor zorgen dat we een plan hebben voor ons avondmaal, om het fiasco van de avond voordien te vermijden. We proberen dus een reservatie vast te krijgen in het restaurant met de hoogste google review score in Alcoutim. Helaas, het restaurant aanvaardt geen reservaties en veel andere keuzes zijn er niet. Ojee, we zien voor ons geestesoog weer ellendig lange wachttijden opdoemen. Iets waar we geen van beiden zin in hebben.

We wandelen dan maar verder naar het Castelo de Alcoutim. Spijtig genoeg is het bijhorende archeologische museum net dicht voor een vernieuwing van de collectiepresentatie. Jammer, maar niets aan te doen. We bezoeken het Castelo zelf en genieten van het prachtige uitzicht vanaf de kasteelmuren op de rivier en de Spaanse overburen.

Het is te warm voor zware inspanningen, dus gaan we op zoek naar een café met mooi uitzicht, waar we in de schaduw van een parasol op het gemak genieten van ons drankje. Na ons vloeistoffenniveau opnieuw op pijl gebracht te hebben wandelen naar het enige strand van Alcoutim: het Praia Fluvial do Pego Fundo. Het is best wel een mooie strandje, gelegen aan een bocht in de Ribeira de Cadavais, een zijriviertje van de Guadiana. Het is er echter te druk naar onze goesting, dus beslissen we terug te keren naar ons hotel en daar te gaan afkoelen in het mooie zwembad omringd door palmbomen en met zicht op de Gaudiana. Amai, we hebben er deugd van.

Om 19u hebben we een boottochtje geboekt dat vertrekt vanaf de aanlegsteiger van ons hotel. Na een dik kwartier wachten, duikt onze Nederlandse kapitein op die zich uitput in verontschuldigingen: hij was het uur uit het oog verloren. Al duidelijk goed geïntegreerd in Portugal. 😉 We zijn in totaal met vier koppels en één kapitein op dit plezierbootje, allemaal voorzien van een mondmasker. Het eerste stuk van de tocht varen we stroomopwaarts. De avondzon geeft de oevers een prachtige gloed en de Nederlander is duidelijk blij dat hij nog eens kan converseren in zijn moedertaal. Hij vertelt ons het ene straffe verhaal na het andere. Uiteraard is het de liefde die hem naar Portugal gebracht heeft. Uiteindelijk hield zijn relatie geen stand, maar hij verloor wel zijn hart aan Portugal. Zowel mijn vriend als ikzelf mogen plaats nemen achter het stuur van de boot, die best wel een stevige snelheid haalt. Heel fijn! Mijn vriend mag zelfs aanmeren!

Bij het opzoeken van activiteiten in de buurt van Alcoutim, kom ik erop uit dat er vlak bij ons hotel een zip line aankomt, de enige cross-border zipline ter wereld, waarbij je over de Guadiana rivier van Spanje naar Portugal zoeft. Ik heb nog nooit in mijn leven zo’n zipline gedaan en wil dat heel graag proberen. Mijn vriend, die lange tijd bij de scouts heeft gezeten en daar al ettelijke keren een zipline gedaan heeft, is minder enthousiast. Aangezien we maar één nacht gepland hebben in Alcoutim te verblijven, moeten we ‘s ochtends vroeg opstaan en vervolgens met een ferry over de Guadiana geraken. Helaas vinden we nergens online de uren van de ferry, dus het is een risico dat we niet tijdig aan de overkant zullen geraken. Bijkomende complicatie: in Spanje is het een uur later dan in Portugal. Dus als ik de zipline reserveer om 11u, is het in Portugal nog maar 10u.

Enfin ja, na wat aandringen van mijn kant, gaat mijn vriend toch overstag. We vervroegen ons ontbijt naar het vroegst mogelijke uur om zeker genoeg marge te hebben voor de ferry. Ik reserveer de zipline om 11u en hopelijk vinden we een ferry die ons ‘s ochtends naar de overkant kan brengen.

Voor het avondmaal maken we het ons extreem gemakkelijk: we eten soep en toast in de bar van het hotel, vergezeld van een lekker wijntje. We hadden geen van beiden zin om terug te wandelen naar het stadscentrum om daar te gaan aanschuiven.

Aangezien we vroeg moeten opstaan, kruipen we op tijd in bed. Ik kijk al uit naar mijn eerst zipline ervaring!