Deze namiddag werden mijn collega’s en ik door één van de opdrachtnemers van een belangrijk IT-project getrakteerd op een kleine receptie om het succesvol afronden van het project te vieren. Aangezien het een lang en moeilijk proces was en het project ergens in de helft door een eigen interne medewerker moest rechtgetrokken worden, had ik een dubbel gevoel bij deze receptie. Zeker omdat we nu nog maar de eerste mijlpaal bereikt hebben en er nog heel veel tijd en energie zal moeten geïnvesteerd worden om deze IT-toepassing effectief te laten renderen.
Maar goed, halfbakken successen mogen ook gevierd worden, nietwaar? En ik bleef zelfs langer hangen dan oorspronkelijk gepland. Gelukkig waren er zoveel hapjes dat ik geen nood meer had aan een avondmaal.
Onderweg van ons kantoorgebouw naar Brussel-Noord werd ik overvallen door een stevige regenbui. Gelukkig was het warm genoeg zodat dat dikke regendruppels die mijn kleren doorweekten mij niet echt konden deren. Terug op ons appartement werd ik als afsluiter van de avond nog getrakteerd op een dramatische zonsondergang. Een voorbode voor de verderzetting van dit project?




