Ons laatste ontbijt bij Casa da Cisaltina in Povoação. Naar goede gewoonte brengt onze gastvrouw weer veel te veel eten naar onze tafel en alhoewel we ons uiterste best doen, slagen we er niet in alles op te krijgen.
We pakken onze koffers bij elkaar en nemen afscheid van ons gezellige appartementje. Er wacht ons immers een stevig stuk rijden langs best wel moeilijke wegen naar Ponta Delgada, de onofficiële hoofdstad van de Azoren. Gelukkig is mijn vriend een goeie chauffeur en komen we zonder kleerscheuren aan in Ponta Delgada. Ons hotel Casa do Pateo ligt in het hart van de stad en heeft geen parkeerplaats, dus we parkeren onze huurwagen op een parkeerplek zo dicht mogelijk in de buurt van het hotel.
We zijn te vroeg om te kunnen inchecken, dus laten we onze valiezen achter in het hotel dat eerder een statig stadspaleis lijkt. We wandelen terug naar de wagen en gaan op zoek naar een parkeerplaats waar we de wagen voor een langere periode kunnen laten staan. Gelukkig is er een grote ondergrondse parkeerplaats bij de haven van Ponta Delgada waar we onze wagen met een gerust hart kunnen achterlaten.
Voor de lunch moeten we het niet ver zoeken: vlakbij de ondergrondse parkeergarage bevindt zich Portas do Mar, een pier met allemaal restaurants en bars met overdekte terrassen. Vanaf die pier heb je zicht op de Piscinas Ponta Delgada en veel zonnekloppende en zwemmende mensen. We belanden op het terras van Momentos Cozinha d’Autor. Ik heb na het riante ontbijt niet zoveel honger, dus hou ik het bij een portie heerlijke gegrilde mosselen. Met een glaasje sangría daarbij, dat smaakt altijd en zeker als het een warme dag is. We besluiten meteen al te reserveren voor het avondmaal, om te vermijden ‘s avonds in deze drukke toeristische plek te moeten zoeken naar een restaurant dat nog een tafel vrij heeft. Onze keuze valt op een Nepalees restaurant. Na al die dagen Portugees eten, hebben mijn vriend en ik een keer zin in iets anders.
Tijd om Ponta Delgada te verkennen. Uiteraard brengen we een bezoek aan de prachtige Igreja Matriz de São Sebastia daterend uit de zestiende eeuw. De prachtig versierde buitengevel, de overvloedig versierde zijkapellen en het fenomenale houtsnijwerk maken dat een bezoek aan deze kerk werkelijk een must is. Wij zijn alleszins onder de indruk.
We lopen verder onze neus achterna en belanden bij Comur, een winkel waar ze allerlei ingeblikte voedingswaren verkopen, een typische specialiteit van de Azoren. De blikjes zelf zijn prachtig gedecoreerd en vormen ongetwijfeld een mooi souvenir. Ik laat mij echter verleiden door een ander soort souvenir. In het achterste gedeelte van dezelfde winkel verkopen ze immers vergulde filigraan oorbellen. Mijn vriendje is zo vriendelijk om mij, nadat hij mijn verlangende blik observeerde, een paar te schenken. Een mooi aandenken aan wat tot nu toe een prachtige reis is geweest.
We slenteren verder door de straten van Ponta Delgada en ontdekken een deur in de Torre do Relógio ou Torre Sineira die leidt naar een smalle trap die zowaar volledig gratis te beklimmen is. De eerste trap brengt ons naar de klokken in de toren, waarna een ongelooflijk smalle wenteltrap (mensen met claustrofobie laten deze beklimming best aan zich voorbij gaan) ons naar het panoramische terras boven op de toren leidt. Van daaruit hebben we een werkelijk prachtig uitzicht over Ponta Delgada. Dikke aanrader!
Vervolgens belanden we in het Forte de São Brás dat dateert uit de zestiende eeuw en nu dienst doet als militair-historische museum. Het museum zelf doet ietwat stoffig aan en het uitzicht vanaf de versterkingen is minder indrukwekkend dan we gehoopt hadden. Niet echt een must als je in Ponte Delgada bent, zou ik zeggen.
Wel een absolute must: de Igreja de São José met schitterende azulejos, fantastisch houtsnijwerk en een zeer knappe trompe-l’oeuil op het plafond. Ik krijg bijna een stijve nek van het omhoog kijken. We ronden onze eerste verkenning van Ponte Delgada of met een gelato bij Abracadabra. Zalig!
Na onze gelato met veel smaak opgesmikkeld te hebben, keren we terug naar ons boutiquehotel Casa do Pateo om in te checken en onze valiezen naar de kamer te brengen. Tijd om onszelf te trakteren op een aperitief op een terrasje! En ook het avondmaal bij Nepalees restaurant Yarsagumba Açores in de haven van Ponta Delgada valt enorm in de smaak. Het doet echt deugd om eens wat variatie te hebben. We sluiten de maaltijd af met Portugese brandy: met uitzicht op de baai genieten we van een Macieira brandy en een CR&F brandy.
Na de maaltijd slenteren we terug naar ons hotel door de gezellig drukke straten van Ponta Delgada, waar de mensen duidelijk in feeststemming zijn. Laat maken we het niet, want we willen op tijd in bed liggen voor de whalewatching morgenvroeg om 9u.