Net als gisteren zitten we stipt om 8.30u aan de ontbijttafel voor exact hetzelfde ontbijt.

Vandaag staan een bezoek aan het Santuario della Madonna di San Luca op het programma. In theorie zouden we te voet kunnen gaan, maar dat is een flinke klim die we liever overlaten aan échte bedevaarders. Dus nemen we in de plaats van de benenwagen een taxi. Lekker makkelijk.

De taxi zet ons vlak bij de ingang van het heiligdom af en we bezoeken eerst de mooie kerk (waar net een misdienst in het Chinees aan de gang is) om vervolgens de smalle wenteltrappen naar de Sky Experience te beklimmen vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op de omgeving. Het is vandaag zalig warm. De zon op ons gezicht doet deugd. Grappig detail: het dak ligt bezaaid met verloren voorwerpen van toeristen: (zonne)brillen, een handtas en zelfs een eenzame knuffel.

Er zou zich op de site van het heiligdom ook ergens een crypte moeten bevinden, maar de pijlen leiden naar nergens en uiteindelijk staken we de zoektocht.

Om terug te keren naar het centrum van Bologna wandelen we langs de portico’s naar beneden. Da’s alvast makkelijker dan naar boven klimmen. 😉 We passeren de verschillende misterio’s (taferelen uit het leven van Christus en Maria) in omgekeerde volgorde. Alleen jammer dat er aan de portico’s gewerkt wordt, waardoor sommige stukken onderbroken zijn en er overal rommel ligt.

Het is kwart na één wanneer we opnieuw beneden zijn. We gaan met grote haast op zoek naar een trattoria voor het middagmaal, want in de buitenwijken van Bologna sluiten de meeste zaken om 14u. Een beetje op goed geluk komen we bij Osteria Il Cannone terecht, een gezellig restaurant versierd met, jullie raden het, kanonnen.

We zijn echt aangenaam verrast door dit restaurant. Supergezellig, vriendelijke bediening en heerlijke gerechten. En er staat polpo op de menukaart! Uiteraard hoort daar een glaasje wijn bij, of ja, waarom geen twee, want het smaakt!

Na dit heerlijke middagmaal wandelen we verder naar het stadscentrum. We komen door een straat vol met prachtige street art en daarna passeren we langs de Basilica di San Francesco en de Chiesa del Santissimo Salvatore. Echt overal struikel je hier over fantastische kerken. In totaal zouden er meer dan honderd kerken in Bologna zijn. Te veel om op vijf dagen te bezoeken, alleszins.

Terug aangekomen op de Piazza Maggiore willen we een bezoek brengen aan de Torre dell’Orologio. Helaas ons geluk is opgebruikt: er zijn voor vandaag geen tickets meer te verkrijgen. We boeken dan maar tickets voor onze laatste ochtend in Bologna, kwestie van dan zeker iets te doen te hebben. We werpen wel een blik op het gebouw zelf, dat alweer versierd is met prachtige muur- en plafondschilderingen.

Tijd voor een gelato bij Venchi! Met dit warme weer een welgekomen verkoeling. We wandelen verder naar de Cattedrale Metropolitana di San Pietro, die zich letterlijk op bijna een steenworp van de Basilica San Petronio bevindt. Die Italianen moeten wel heel gelovig zijn! We bewonderen het prachtige interieur van de kathedraal en de beeldengroep Compianto sul Cristo morto van di Alfonso Lombardi. Naast de kathedraal bevindt zich een straatje vol met kraampjes met snoepgoed en prullaria. Het kost ons weinig moeite om hier niets te kopen.

En jawel, vlakbij de kathedraal ontdekken we nog een geheim: de plafondschildering ‘Canabis protectio’. Deze inscriptie heeft niets te maken met de geestverruimende effect van canabis, maar eerder met de bloeiende hennephandel in het verleden.

 

Op naar ons volgende geheim: Little Venice. Als je door een bepaald raam kijkt, kan je een blik op de kanalen van Bolonga werpen en krijg je zogezegd het gevoel dat je in Venetië bent. Wij hebben vooral geen zin om te staan aanschuiven in een superlange rij om een blik door een raam te werpen. Dus laten we dit geheim aan ons voorbij gaan. De eigenares van onze B&B had ons in de plaats daarvan aangeraden om iets te gaan drinken bij Opera Caffè e Tulipani, omdat je van hun terras ook een mooi uitzicht hebt op een kanaal. Helaas is er geen tafeltje meer vrij voor vier personen.

Dus gaan we op zoek naar een andere plek voor ons traditionele aperitief. We komen op een gezellig terras van een wijnbar terecht die een mooie wijnkaart heeft. Ons glaasje schuimwijn smaakt alvast. We genieten.

Voor het avondmaal heb ik via The Fork een tafel gereserveerd bij San Silvestro in Cantina, gelegen op een gezellig plein. Het eten is lekker en de porties zijn (in tegenstelling tot gisteren) gelukkig niet te groot. Ik geniet van een heerlijk stukje vis met spinazie. Als dessert deel ik een tiramisu met mijn vriend. We sluiten de maaltijd af met een glaasje limoncello. Zalig!

Naar goede gewoonte doen we nog een flinke avondwandeling om al dat lekkers te laten verteren. We ontdekken een heel gezellige buurt met allerlei containers die omgebouwd zijn tot eet- en drinkkraampjes. Te onthouden voor één van de volgende dagen.