Vandaag ontbijten we weer buiten op de gezellige binnenkoer van onze B&B. Ik begin dat zoete ontbijt al wat beu te geraken, maar gelukkig is er fruitsla en yoghurt om me toch het gevoel te geven dat ik iets gezond binnen heb.
Vandaag staat er een bezoek aan het Herculaneum op het programma. Het vriendelijke meisje dat werkt in onze B&B gaf ons de tip om op te stappen in het station van Porta Nolana. Een tip waarvoor we haar zeer dankbaar zijn, want wij hebben geen enkele moeite om een zitplaats voor ons zessen te vinden in het treinstel dat eigenlijk meer de layout heeft van een metrostel. De volgende halte stroomt ons treinstel vol met toeristen die bijna allemaal mogen rechtstaan.
De rit naar het Herculaneum verloopt vlotjes en het is een tiental minuutjes wandelen van het station naar de ingang van de site. Voordat we aan ons bezoek beginnen, lassen de dames van ons gezelschap nog een sanitaire stop in. We moeten lang aanschuiven, want er zijn maar twee toiletten voor gans de site. En jawel, geen spoor van een toiletbril te bekennen.
Het Herculaneum zelf overtreft onze verwachtingen. De site is kleiner dan Pompeï, maar veel mooier en een pak minder druk. Er zijn meer fresco’s en mozaïeken nog op de site zelf te bewonderen. Het is ook fijn om deze plek op eigen tempo te kunnen verkennen, zonder je zorgen te moeten maken dat je de groep en de gids uit het oog verliest. Indrukwekkend om te zien hoeveel lager de site ligt dan de omliggende huizen en hoeveel de kustlijn opgeschoven is na al die eeuwen. Een groot gedeelte van de site is nog onontdekt, omdat de restanten van de oude stad zich onder de omringende huizen bevinden. Wie weet welke schatten zich daar nog verbergen? Als je twijfelt tussen een bezoek aan Pompeï of aan het Herculaneum, ga dan zeker voor het Herculaneum. Je zal het je niet beklagen.
‘s Middags lunchen we bij restaurant Pappamonte, een gezellige plek die ik zeker kan aanraden. Naar goede gewoonte worden we weer ontzettend snel bediend. Soms vraag ik me toch af hoe die Italianen dat klaarspelen. Mijn octopus smaakt alvast heerlijk! Zeker met een glaasje witte wijn daarbij.
Na de lunch nemen we de trein terug naar Napels en bezoeken we het archeologisch museum van Napels. Kwestie van de schatten te kunnen bewonderen die daar samengebracht zijn vanuit Pompeï en het Herculaneum. Het museum gigantisch groot en boordevol magnifiek erfgoed. Het is wat van het goede té veel, waardoor het moeilijk is om al die pracht in ons op te nemen. Ik merk ook dat de vermoeidheid toeslaat bij onze reisgenoten. Ik stel nog voor een gelato te eten als opkikkertje, maar blijkbaar bestaat er volgens onze vrienden een regel dat je nooit gelato mag eten na vijf uur. Ik zou zeggen: fuck the rules! Maar wie ben ik, uiteraard? 😉
We wandelen dan maar terug naar onze B&B om ons op te frissen voor het avondmaal. Deze avond heb ik gereserveerd bij Mimi alla Ferrovia. Alweer een restaurant wat verder uit het toeristische centrum. De bediening is supervriendelijk en onze ober spreekt zelfs ene paar woordjes Nederlands. We voelen ons meteen thuis! Uiteraard starten we met antipasti! Als hoofdgerecht ga ik ditmaal voor de gegrilde inktivis. Bijna zo lekker als octopus! 😉
Uiteraard sluiten mijn vriend en ik de maaltijd af met een lekkere limoncello. When in Naples…