Gisteren hadden mijn vriend en ik afgesproken met ons Leuvens vriendengroepje om samen te gaan eten bij Rossi. Spijtig genoeg kregen we ‘s ochtends het slechte nieuws dat de vader van onze vriendin die nacht overleden was. We wisten dat de vader in het ziekenhuis lag, maar waren er allemaal vanuit gegaan dat hij zou herstellen. Het overlijden kwam dus onverwacht, ook voor zijn naaste familie. Uiteraard moesten onze vrienden gezien de triestige omstandigheden afhaken. En zo kromp ons gezelschap tot vier personen.
We startten de avond met ons vieren op ons appartement met een flesje champagne, dat we open trokken om te klinken op de vader van onze vriendin. Mijn vriend en ik hadden een paar hapjes voorzien, niet te veel, want we wilden nog voldoende appetijt hebben voor ons bezoek aan Rossi.
En ja, het diner bij Rossi stelde niet teleur. De Italiaanse keuken blijft toch één van de beste ter wereld! Al hoop ik stiekem dat Rossi eens op zoek gaat naar een groter pand, want die uitbreiding met partytenten in de Standonckstraat, dat is het toch niet. En binnen is het ook wat krap zitten, naar mijn mening. Al zorgt die locatie natuurlijk ook voor een bijzondere vibe.
Even dreigde er een zure noot de avond binnen te sluipen. Onze vriend had het gevoel dat de fles wijn die we aangeraden kregen niet meer ok was. Ik dacht dat de wijn wel nog goed was, maar misschien op het randje van té oud. Voor de zekerheid vroegen we de mening van de chef. Die leek onze vraag niet zo tof te vinden en reageerde iet of wat gepikeerd. Hij verzekerde ons dat de wijn wel goed was. Nu, naar mijn mening, mag je als klant toch informeren bij twijfel, niet? Gelukkig werd het incident van tafel geveegd met een extra karafje wijn. Iedereen blij. 😉
Appetizer:
Pappa al pomodoro ceci e calamaretti (Toscaanse tomatenpap met kikkererwten en calamares):
Pinsa romana, scalogno in agrodolce puntarelle e porchetta glassata (Romeinse pinsa, zoetzure sjalotjes, cichorei en geglazuurde porchetta):
Ravioli fatti in casa con rapa rossa, radicchio, gorgonzola en noci (huisgemaakte ravioli met rode biet, radicchio uit Veneto, gorgonzola en walnoten):
Merluzzo con cavolfiori e salsa verde (skrei met bloemkool en groene saus):
Sbrisolona con gelate all’arancia sanguinella e cioccolata (sbrilolona cake met bloedsinaasappelijs en chocolade):
het is daar inderdaad krap zitten! Buiten vaak te fris en binnen zaten wij naast een lekkende airco met druppende emmers naast ons. Toch niet zo ideaal ook al is het eten daar heerlijk.