Naar ondertussen goede gewoonte genieten we opnieuw van een heerlijk uitgebreid ontbijt in ons hotel.

De voormiddag brengen we door in de spa van het hotel. De sauna is zalig goed en de douche met lichteffecten is heel bijzonder. Fan van het voorgeprogrammeerde regenwoudprogramma in de douche! Het Turks stoombad slaagt er jammer genoeg niet in voldoende stroom te produceren en het zwembadwater is te warm naar mijn goesting. Net alsof je in badwater zit te zwemmen. We merken dat de goudverf op de muren niet echt bestand is tegen deze extreem vochtige omgeving. Op verschillende plekken zien we vochtblazen en de verf begint duidelijk af te bladderen. Een make-over dringt zich op.

Na een voormiddagje ontspannen, douchen we uitgebreid op de kamer en bestellen we vervolgens een eCab om ons naar het Ħaġar Qim and Mnajdra Archaeological Park te brengen.

Ditmaal is onze chauffeur een zeer bijzondere Oost-Europese dame die haar wagen bestuurt met een rozenkrans tussen haar vingers. Wanneer we zeggen dat we naar Ħaġar Qim willen, zegt ze meteen dat dit haar favoriete historische site is op Malta. Kleine kanttekening: ze zegt er meteen bij dat ze er zelf nog nooit geweest is. Tegelijkertijd is ze er rotsvast van overtuigd dat de megalitische tempels gebouwd zijn door reuzen. Wij knikken beleefd en denken er het onze van.

Na een vlotte taxirit nemen we afscheid van onze excentrieke chauffeur en startten we ons bezoek in het museum op de site. We bekijken als inleiding een 4D-film en bewonderen een aantal archeologische artefacten die op de site gevonden zijn. We vernemen dat er veel theorieën bestaan over het waarom en hoe van de megalitische tempels, maar niets dat met zekerheid kan bewezen worden.

Na het museum bezoeken we eerst de tempel van Ħaġar Qim en vervolgens die van Mnajdra. De deze tempel een gigantisch steenblok bevat dat maar liefst 20 ton weegt. Eén van de poorten van de Mnajdra tempel is trouwens afgebeeld op het 2 euro muntstuk van Malta. Beide tempels zijn behoorlijk indrukwekkend, maar die van Mnajdra wint door de fantastische ligging aan de kust.  en het feit dat  Misschien is die reuzentheorie toch niet zo ver gezocht?

Het is een prachtige zonnige namiddag en nadat we beide tempels bezocht hebben, besluiten we te genieten van het mooie weer en een wandeling langs de kust naar de Blue Grotto te maken. Tijdens de wandeling genieten we van een prachtig uitzicht op het eiland Filfla en het vlak daarnaast gelegen nog kleinere eiland Filfoletta.

Het is niet moeilijk om te raden waar de Blue Grotto zich bevindt, aan het zeer mooi aangelegde uitkijkpunt verdringen massaal veel toeristen zich om een foto van de grot te nemen, die zich helaas volledig in tegenlicht bevindt.

We wandelen verder langs de waterkant naar een verzameling huizen (het zijn er zo weinig dat je amper van een dorp kan spreken) aan het Blue Grotto Canal. Dé perfecte plek om te genieten van een werkelijk magistrale zonsondergang. Terwijl wij genieten van de schoonheid van moeder natuur, zijn rondom ons vissers druk aan het werk. Misschien bijten de vissen beter bij valavond? Speciaal om mij een plezier te doen vaart een bootje uit dat zich bijzonder fotogeniek midden in de weerkaatsing van de ondergaande zon in de zee positioneert. Eentje om in te kaderen!

Ondertussen is het vijf uur in de namiddag en begin de honger op te steken, omdat we na ons copieuze ontbijt het middagmaal hebben overgeslagen. We komen op goed geluk terecht bij Aalto restaurant en amai, wat een topervaring. Wij mogen als enige een tafeltje uitkiezen op de eerste verdieping met een mooi uitzicht op zee (geen idee waarom de ober dit voorstelt, want we zitten er de ganse avond alleen en hij moet telkens trappen doen om ons te bedienen). Nadat de zon onder is, verdwijnt het uitzicht spijtig genoeg snel in de donkere nacht, maar in de zomer moet het hier geweldig zijn.

We bestellen een aantal bites als voorgerechtje en ik geniet vervolgens van een heerlijke gegrilde octopus met kikkererwten. Zalig! Als afsluiter krijgen we limoncello en grappa aangeboden van het huis, maar het duurt bijzonder lang voordat we de rekening en bijhorende drankjes krijgen. Uiteindelijk ga ik toch maar naar beneden om te informeren waar de rekening blijft. Is de ober helemaal vergeten dat wij nog alleen boven zitten en heeft hij onze drankjes laten staan in de keuken! Ach ja, het kan de besten overkomen. En zo krijgen we toch onze drankjes, al is de limoncello niet echt koud meer.

We betalen de rekening en nemen afscheid van de verstrooide ober. Na een korte wachttijd brengt een eCab ons terug naar het hotel. Omdat we zo vroeg gegeten hebben, besluiten we nog iets te gaan drinken in een gin- en wijnbar vlakbij ons hotel, die een ontzettend hoge score heeft op googlemaps. De bar is werkelijk piepklein, maar prachtig versierd met een indrukwekkende collectie ginflessen gerangschikt per kleur. De eigenares blijkt een vriendelijke Italiaanse te zijn die na omzwervingen langs Rusland en Oekraïne in Malta terecht is gekomen om hier een bar te openen. Ze vertelt ons dat in haar bar iedereen welkom is en gelijk behandeld wordt. Omdat er binnen zo weinig plaats is, staan in de zomer de mensen buiten aan het water van hun gin tonic te genieten. Wij slagen er gelukkig in een plekje voor ons twee te bemachtigen.

Ik ben zelf geen grote gin tonic liefhebber en laat mij door de vriendelijke Italiaanse ober (afkomstig uit Lecce, zowaar!) een wijn aanraden. Uiteraard verbaast het me niet dat hij met een Primitivo uit Puglia komt aanzetten. Het tegendeel zou bijzonder geweest zijn.

Een gezellige afsluiter van een heerlijke dag.