Genoten van ons ontbijt met roereieren buiten op het terras van ons hotel met het prachtige uitzicht. Gelukkig verliep de bediening aan het ontbijtbuffet iets vlotter dan gisteren! Maar echt, ik blijf ervan te kijk staan hoe verschrikkelijk inefficiënt dat ontbijtbuffet georganiseerd is. Het personeel loopt elkaar letterlijk voor de voeten, wat perfect illustreert dat meer mensen inzetten niet altijd leidt tot meer efficiëntie. In tegendeel!

Vandaag rijden we naar Manfredonia, een belangrijke havenstad niet ver van Monte Sant’Angelo. Helaas, Manfredonia is een beetje een tegenvaller. We hebben al veel mooiere steden bezocht tijdens onze trip en om de één of andere reden zijn deze vrijdagvoormiddag al de kerken en kathedralen in de stad gesloten. We lopen wat doelloos rond in het stadje en besluiten dan maar de rest van de dag door te brengen op het privéstrand van het hotel. Als je de gelegenheid hebt om van een gratis strandstoel te profiteren dan moet je die grijpen, he!

Helaas verdwijnt onderweg van Manfredonia naar Baia Del Monaco de zon achter dikke regenwolken. En wanneer we onze huurwagen op de parking van het strand parkeren vallen er effectief regendruppels uit de grijze wolken. Geen erg, we zoeken een plekje om te lunchen bij het paviljoen vlakbij het strand en ik geniet van een lekker bordje antipasto di mare. We delen samen een half litertje witte wijn.

Gelukkig stopt het snel met regenen, al blijft de zon zich hardnekkig verstoppen achter de wolken. Wij laten het niet aan ons hard komen en begeven ons naar het strand dat we letterlijk enkel delen met een paar redders die zich duidelijk stierlijk vervelen. Ik maak gebruik van deze rustige namiddag om wat foto’s van mijn fototoestel te halen en op instagram te zetten. Kwestie van onze avonturen in Puglia met het thuisfront te delen.

Aangezien de lucht steeds meer begint te betrekken, besluiten mijn vriend en ik, wellicht tot grote opluchting van de redders die duidelijk graag naar huis willen, wijselijk naar ons hotel terug te keren. Een goeie beslissing want we zijn nog niet lang terug of er breekt een geweldig onweer los met spectaculaire bliksemflitsen en indrukwekkende donderslagen.

We maken van de gelegenheid gebruik om uitgebreid te douchen en te knuffelen en besluiten een half uurtje vroeger af te zakken naar restaurant Li Jalantuùmene. Net op tijd om een stukje regenboog te spotten. Duidelijk een gunstig voorteken, want op het plein voor het restaurant treffen we een groep muzikanten en dansende mensen aan die zich helemaal laten gaan op het ritme van de traditionele tarantella of spinnendans. Vroeger geloofde men dat een persoon gebeten door een tarantula enkel kon genezen door de tarantella te dansen. Mijn vriend herkennen de muziek meteen van één van de eerste avonden in onze allereerste B&B in Ostuni. Het is duidelijk dat deze volksdans nog erg populair is in Puglia.

Door het wisselvallige weer is het helaas niet mogelijk om buiten op het terras te eten. Iets waar we niet echt rouwig om zijn, want deze avond is het gevoelig frisser dan de voorbije dagen. Het diner is werkelijk uitstekend (dit restaurant is niet voor niets opgenomen in de Michelingids) en ook binnen kunnen we genieten van de muziek op het plein. Wel jammer dat er zo weinig volk in het restaurant zit.

Stracciatella die Andria con mandorle tostate, cime di rape e acciuga di Cetara:

Uovo Biancofiore scottato su crema di erbetta selvatica e mouse di ricotta:

Flesje primitivo:

Pasta monograno Felicetti con pomodoro mantecato al caciocavallo podolico:

Stico die agnello in riduzione di nero di troia con patate, funghi di bosco e mugnoli:

Caciocavallo in purezza:

Mousse al cioccolato, al profumo di cannella e peperoncino:

Zoetigheden bij de thee:

Na een zalig diner wandelen mijn vriend en ik hand in hand terug onder een mooie maan. Geen spoor meer van de regenwolken die een paar uur eerder zo hevig huishielden in dit stadje.