Vandaag verjaart mijn broertje! Oorspronkelijk was het plan om deze wijnroute te volgen, maar aangezien we Alba en Barbaresco al eerder bezocht hebben, passen we de route wat aan en besluiten we naar Barolo te rijden. Barolo ligt op zo’n drie kwartier rijden van onze B&B. Da’s wel een beetje het nadeel van Piemonte: om ergens te geraken ben je altijd makkelijk een half uur onderweg.
We vinden gelukkig redelijk makkelijk een parkeerplaats op een parking vlakbij het centrum en na een klein klimmetje staan we in de pittoreske straten van Barolo, dat er nog helemaal uitziet zoals ik het mij herinner. We wandelen naar het mooie kasteel van Barolo en beslissen dat elf uur een perfect moment is om te aperitieven op het terras van LHANGAR wine bar. Want hoe vaak kan een mens een barolo drinken in Barolo? We klinken op de verjaardag van mijn broer en genieten van een lekker glas barolo vergezeld van heerlijke charcuterie. La dolce vita!
Na dit heerlijke aperitief rijden we verder naar Borgomale, een bijzonder pittoresk piepklein burchtdorpje. Bedoeling was om even binnen te stappen in de gemeentelijke enoteca waar nog twee crutin (het lokale dialect voor kelderruimte) te zien zijn: eentje die dienst deed als wijnkelder en eentje die werd gebruikt als voedselopslagplaats gevuld met sneeuw. Helaas, het dorpje is uitgestorven en alles is dicht. Dus dit zal voor altijd het dorpje blijven waar ik onder een boom ben gaan plassen omdat er nergens een toilet te vinden was. 😉
We rijden verder doorheen het mooie landschap naar de volgende stop op onze route: Santo Stefano Belbo. We parkeren op het marktplein en ik zoek via googlemaps een plek om iets te eten. En zo belanden we in de werkelijk uitstekende Ape Wine bar. Natuurlijk starten we onze lunch met een flesje spumante en wat antipasti. Ik ben een grote fan van de vitello tonnato en de prosciutto crudo, maar mijn culinair hoogtepunt is toch mijn secondo piatto: de polpo arrosticiato e purea di fave. Echt waar, er gaat weinig boven een goed gegrilde octopus!
spumante:
seppia scottate, punte d’asparagi, pomodorini e olive taggiasche:
prosciutto crudo di cuneo, gnocco fritto e cipolla rossa de tropea caramellata:
vitello cotto rosa e salsa tonnata:
millefoglie di zucchine bufala affumicata e pesto di pomodori secchi:
polpo arrosticciato e purea di fave:
Van Santo Stefano Belbo rijden we verder naar Mango, waar we het barokke Castello dei Marchesi di Busca willen bezoeken. Helaas, het zit ons echt niet mee: het kasteel is gesloten omdat ze bezig zijn met de voorbereidingen van middeleeuwse festiviteiten die de komende dagen plaats vinden. Jammer, want in het kasteel is de Enoteca regionale Colline del Moscato gevestigd, waar we gehoopt hadden te kunnen proeven van meer dan honderd verschillende soorten Moscato d’Asti. Enfin ja, niets aan te doen. We wandelen wat rond in het mooie dorpje, nemen wat foto’s en rijden dan verder.
Onze volgende bestemming zijn de Rocche dei Sette Fratelli, een unieke rotsformatie die volgens een lokale legende is ontstaan toen zeven broers niet stopten met werken toen er een processie voorbij trok. Als straf veranderden ze in steen. Een fotogenieke plek die ons een prachtig uitzicht biedt op de weidse omgeving. In de verte zien we zelfs de besneeuwde bergtoppen van de Alpen liggen!
We eindigen onze rondrit in Neive, één van de mooiste dorpjes van Italië en niet voor niets UNESCO werelderfgoed. We parkeren onze wagen op de ruime parking aan de voet van de heuvel. Neive is duidelijk een populaire trouwbestemming, want wij zien tijdens ons vrij korte bezoek daar maar liefst drie trouwlustige koppels poseren in de mooie straatjes. tot onze grote verbazing treffen we in het hart van Neive een Grieks-orthodoxe kerk aan. We stappen even binnen en slenteren dan verder door het charmante centrum.
Aangezien Neive onze laatste stop van de dag is, sluiten we ons bezoek af op het terras van de wijnzaak van Massimo Rivetti, die biologische wijnen serveert. Mijn broer en ik gaan voor de proevertjes (het is nog steeds zijn verjaardag), terwijl mijn vriend zich opoffert om chauffeur te spelen. De vriendin van mijn broertje weet ons te overtuigen om wat kaas als hapje te bestellen, al vrees ik dat dit onze eetlust voor het diner wat zal doorkruisen. Maar hey, voor een verjaardag mag het al iets meer zijn, nietwaar? De proevertjes blijken stevige wijnglazen te zijn en we klinken samen op een mooie en afwisselende dag.
Natuurlijk hebben we veel langer over deze rondrit gedaan dan voorzien. Onze plannen om in de namiddag nog een verfrissende duik in het zwembad te nemen, bergen we bijgevolg noodgedwongen op. Al goed dat we de eerste dag uitgebreid van het zwembad geprofiteerd hebben! Nadat we teruggekeerd zijn in onze B&B frissen we ons snel op en wandelen dan met ons vieren naar La Raviola Galante, het enige restaurant in het gehucht vlakbij onze B&B.
En amai, La Raviola Galante is een waardige afsluiter van de dag! Wij worden bijzonder gastvrij ontvangen in het restaurant dat in een oud pand ligt met prachtige gewelven. We bestellen de menu classico. Voor slechts veertig euro per persoon kunnen we genieten van de heerlijke authentieke, lokale keuken. En jawel, toch wat spijt van die kaas al aperitiefhapje eerder op de dag. We krijgen een lokale variatie op de klassieker vitello tonnato die deze vakantie al vaker op ons menu stond, insalata russa (of course!) en carne cruda als antipasti. En natuurlijk komt het vlees allemaal van lokale boeren.
Voor de pasta komt de bediening rond met grote schotels met daarop twee verschillende soorten pasta. Allemaal volledig huisgemaakt. Fantastisch! We hebben daarna amper nog plek voor de vleesschotel (rundsvlees gestoofd in barbera) en voor het dessert, dat bestaat uit vier verschillende lokale specialiteiten, waaronder de notentaart, is het helemaal wringen. Maar alles is zo lekker dat ik niets kan laten liggen. En ja, ook de wijn (Ruchè) is weer uitstekend.
Tonnato alla maniera antica:
Carne cruda alla moda degli ortolani del Tanaro:
Agnolotti astigiani gobbi ai tre arrosti:
Agnolotti albesi verdi al plin con fniduta di fontina:
Brasato al barbera con patate al forno:
Bunet astigiano, Budina bianco albese alle nocciole, Torta die nocciole con zabaione al marsala, Cremino della Raviola Galante:
Wat een fijne plek om onze vakantie te eindigen en de verjaardag van mijn broer te vieren.
[…] Contratto, voor het eerst geproefd in Ape Wine Bar: […]
[…] Vini. Licata Vini verdeelt onder andere één van onze favoriete Piëmontese schuimwijnen, de Millesimato Contratto. Aangezien de voorraad witte wijn van mijn vriend en mezelf stevig geslonken was, leek dit ons een […]