Vandaag om 8u opgestaan omdat we een uitstap naar Mdina en Rabat op het programma hebben staan. Ik start de dag met een heerlijke porridge. Kwestie van voldoende brandstof te hebben voor een drukke dag. De taxi die we de dag voordien via een app geboekt hebben, staat stipt om 9.30u voor ons hotel. Perfect getimed!

Op minder dan een half uur zijn we van het centrum van Valletta bij Mdina. Daar aangekomen moeten we onze chauffeur vriendelijk verzoeken om ons aan de toegangspoort van Mdina af te zetten en niet op een oprit van een huis in the middle of nowhere. Geen idee welke gps applicatie de man gebruikt, want googlemaps leidt ons mooi naar de correcte ingang van deze middeleeuwse ommuurde stad. Mdina is echter veel ouder dan de middeleeuwen. Er zijn sporen van bewoning terug gevonden die dateren van rond 4000 voor Christus en ook de Feniciërs en de Romeinen lieten hier hun sporen achter. Deze voormalige hoofdstad van Malta ligt in het centrum van het eiland op een hoogte van ongeveer 225 meter en telt zo’n 400 inwoners. De stad is echt een pareltje, een bezoek meer dan waard.

Uiteraard start ik mijn kennismaking met Mdina in de openbare toiletten vlak voor de ingang, die zeer proper en goed uitgerust zijn. Iets wat mijn kleine blaas en ik uiteraard weten te waarden. We lopen de ommuurde stad binnen langs de prachtig barokke toegangspoort gebouwd in 1724 naar een ontwerp van de Franse architect Charles François de Mondion. Want ja, ook de Fransen hebben een tijdje op Malta verbleven.

In de smalle straatjes van de stad waan je je meteen in een andere eeuw. Prachtig! Al zou het geheel nog een tikkeltje mooier zijn, mochten de straten volledig verkeersvrij zijn, met uitzondering voor laden en lossen, uiteraard. Al die lelijke auto’s verstoren het beeld van een charmant middeleeuws stadje toch wel stevig.

We bezoeken eerst het Mdina Cathedral Museum, gelegen in een prachtig barok gebouw en vervolgens de Saint Paul’s Cathedral. Het museum komt een beetje ouderwets over en sommige kunstwerken zijn aan restauratie toe, maar het gebouw zelf is indrukwekkend en leert ons weer wat bij over de tumultueuze geschiedenis van dit eiland. Bovendien kost een toegangstickets weinig geld.

De kathedraal zelf, die volgens de traditie staat op de plek waar de Romeinse gouverneur Publius Sint Paulus ontmoette na zijn schipbreuk op Malta, is magnifiek. Ook hier is de grond bedekt met graven en zijn we overdonderd door de barokke pracht en praal. Die ridders van Malta zaten duidelijk niet verlegen om fondsen.

Lunchen doen we in het Italiaanse restaurant Trattoria AD 1530. Mijn vriend en ik bestellen een cocktail als aperitief. Een lekkere whisky sour gaat er altijd in. We genieten allebei van de lunch van de dag: een lekkere verse pasta met hertenragout. Heerlijk!

Na de lunch begeven we ons buiten de omwalling van Mdina voor een bezoek aan het Domvs Romana met zijn prachtige mozaïekvloeren. Ongelooflijk dat deze site pas in 1881 herontdekt werd. Om de mozaïeken te beschermen en aan het publiek te kunnen tonen, werd een museum gebouwd dat opende in februari 1882. Daarmee werd dit museum het eerste gebouw in Malta specifiek opgetrokken voor een archeologische site. Het museum bevat een mooie collectie Romeinse beelden en geeft wat meer uitleg over het voormalige Arabische kerkhof dat zich na de afbraak van de Romeinse villa op deze site bevond.

Onze volgend stop in Rabat zijn de Catacomben van Sint Paulus, een ongelooflijke site met talloze ingangen naar catacomben, waar zich vroeger zowel christelijke, joodse als heidense graven bevonden. De catacomben zijn volledig ontdaan van menselijke resten, wat ze natuurlijk een pak minder spectaculair maakt dan de catacomben van Parijs. We leren bij over de begrafenisrituelen die in deze catacomben plaatsvonden: vroeger moesten de familieleden van de overledenen in de catacomben zelf een maaltijd verorberen naast het lijk van hun onlangs overleden familielid. De maaltijden werden echter almaar exuberanter tot één of andere kerkleider een einde aan dit gebruik maakte. Tijdens de bombardementen op Malta tijdens de tweede wereldoorlog werden de catacomben (toen wel nog vol met menselijke beenderen) als schuilkelders gebruikt. Creepy.

Er zijn zoveel verschillende ingangen naar de catacomben op deze site dat al die ondergrondse ruimtes op den duur wat op mekaar beginnen te lijken. We laten de laatste ingangen achter ons, verlaten de site van Sint Paulus en besluiten nog even binnen te wippen bij de catacomben van Saint Cataldus, die je kan bezoeken voor een vrije bijdrage. De oude dame die de kerk en de catacomben bewaakt, is heel vriendelijk en wijst ons de weg naar de ingang. Een ideale plek voor een eerste kennismaking met de catacomben van Rabat als je niet veel tijd hebt.

We sluiten ons bezoek aan Rabat en Mdina af met een kleine avondwandeling door de pittoreske straten van Mdina. Eens de zon weg is, begint het echter af te koelen en besluiten we de taxi terug te nemen naar Valletta. We nemen een taxi die aan de toegangspoort staat te wachten betalen maar liefst tien euro meer voor deze rit dan deze ochtend. Toch beter de app gebruikt…

Terug in het hotel nemen we een warme douche om wat op te warmen en kleden we ons een beetje warmer voor het avondmaal. Het restaurant vlakbij ons hotel dat we in gedachten hadden, is echter spijtig genoeg volzet. Op goed geluk belanden we bij het vriendelijke Italiaans restaurant Da Pablo, waar ze gelukkig nog plek buiten op het terras hebben, want binnen zit het helemaal vol. We twijfelen even of we het aandurven, maar met een jas aan is het eigenlijk heel aangenaam buiten zitten. Nog niet zo vaak een terras gedaan ‘s avonds in december! Ik heb niet zoveel honger, dus bestel ik oesters (of course) en een voorgerechtje met octopus. De octopus is fenomenaal lekker en de glazen wijn worden royaal bijgeschonken. En de klap op de vuurpijl: het restaurant heeft het album Night Owls van Vaya Con Dios op repeat staan. Pure nostalgie!

Na het avondmaal belanden we in een piepklein barretje waar we allebei een lekker glaasje wijn drinken. We sluiten de avond af met een avondwandeling en ik koop me stiekem nog een gelato. Als kers op de taart van een zalige dag.