Onze laatste halve dag in Barcelona, snik. We stonden vroeg op om onze valiezen te pakken en wandelden vervolgens naar het Black Swan hostel, waar we onze valiezen konden achterlaten. Een beetje vervelend dat we de valiezen niet ergens in het appartement zelf konden stockeren, maar niet onoverkomelijk. We ontbeten in de buurt bij alweer een ander 365 Café, want om 10u moesten we al in het Palau de la Música Catalana zijn voor een rondleiding.
En ja, het Palau de la Música Catalana, ontworpen door Lluís Domènech i Montaner, was nog even indrukwekkend als in mijn herinnering. Het oorspronkelijke gebouw kon dankzij de aankoop en afbraak van een nabijgelegen kerk tussen 1982 en 1989 gerenoveerd en uitgebreid worden, waardoor het Palau de la Música Catalana net iets meer ademruimte kreeg. Want dat is het spijtige: het staat geprangd tussen de omliggende gebouwen, waardoor het heel moeilijk is de prachtige gevels in hun geheel te overschouwen. Mijn felicitaties alleszins aan de architecten Oscar Tusquets en Carles Díaz die de zeer smaakvolle uitbreiding ontwierpen.
Tijdens de rondleiding hadden we het genoegen naar orgelspeler Benjamin Alard te kunnen luisteren die zich aan het voorbereiden was voor zijn concert. Geeft meteen een heel ander gevoel aan zo’n bezoek. De muziek bracht de fabuleuze concertzaal echt tot leven. Moet fantastisch zijn om op zo’n plek een concert bij te wonen.
Voor de lunch haastten we ons naar Mercat de la Boqueria, waar we nog net zes plaatsen konden bemachtigen aan de toog van Clemens (onze eerste keuze Quim zat helaas al helemaal vol). Mijn eerste bestelling bleek echter gefrituurde ipv gebakken inktvisjes te zijn, gelukkig kon ik de inktvisjes delen met mijn gezelschap en vervolgens bij mijn tweede poging wél gebakken inktvisjes bestellen. Ik ben nu eenmaal geen grote fan van gefrituurde zaken. Heel fijn om ons verblijf in Barcelona te kunnen afsluiten met lekker eten en een glaasje cava op een bijzondere plek.
Na de lunch haalden we onze koffers op, bestelden een taxi om ons naar de luchthaven te brengen, kocht ik wat koekjes en zoetigheden voor mijn collega’s op de luchthaven en dronken we nog een laatste glas cava alvorens op het vliegtuig te stappen. Aan alle mooie liedjes komt een einde…
