Genoten van het uitgebreide ontbijtbuffet in hotel Eva Senses mét persoonlijke grijptang om jezelf te bedienen én mooi uitzicht op de jachthaven. Misschien net iets minder coronaveilig dan het systeem van Manta Guest, maar wel veel praktischer. Waarmee ik dus helemaal geen afbreuk wil doen aan al de inspanningen die de horecasector levert. Ik begrijp heel goed dat iedereen in de sector zijn of haar best doet om zich zo goed en zo kwaad mogelijk aan te passen aan de omstandigheden. Mijn vriend en ik zijn alleszins erg blij dat we daardoor een fijne vakantie kunnen beleven.

Tijdens ons zeer uitgebreide ontbijt genieten we van een glaasje Belgische (!) schuimwijn. Het valt op dat een glaasje espumante in deze regio niet zo vlot verkrijgbaar is. Jammer wel, want ik vind het altijd leuk om lokale wijnen te proberen. En ja, ik weet dat Spanje op een steenworp afstand ligt, maar het voelt toch een beetje vreemd om overal op de drankenkaart cava aan te treffen en quasi nergens espumante.

Vandaag gaan we de oude stadskern van Faro verder verkennen. We starten met een bezoek aan de Sé, de fraaie kathedraal die gebouwd werd op de plek waar oorspronkelijk een moskee stond. In 1596 werd de eerste kerk die op deze plek stond, verwoest door een aanval van de Engelsen. De basis van de klokkentoren, de middeleeuwse deur en twee kapellen zijn het enige wat van de oorspronkelijke kerk is overgebleven. Wat maakt dat de kathedraal een ietwat vreemd samenraapsel van stijlen is. Binnen in de kathedraal treffen we een koor met azulejos aan en de prachtige met verguld houtsnijwerk versierde Capela de Nossa Senhora dos Prazeres. Al de kapellen in de kathedraal zijn trouwens zo overdadig versierd dat je niet weet waar eerst kijken. Heel bijzonder is het achttiende-eeuwse orgel versierd met Chinese motieven. Volgens onze reisgids heeft het orgel toetsen die de echo van een hoorn en het lied van een nachtegaal reproduceren.

In de toren van de Sé is een klein museum met religieuze voorwerpen ingericht met een aantal zeer knappe stukken. Bovenop de toren kunnen we genieten van het prachtige uitzicht op de omgeving en de bijzondere klokkentoren.

Onze volgende stop is de Igreja do Carmo. Ook hier treffen we opnieuw een bijzonder overdadig barok interieur aan, versierd met kostbaar Braziliaans bladgoud. Maar wat zo mogelijk nog meer indruk maakt dan al die overdaad is de Capela dos Ossos die vlak naast de kerk ligt. Het interieur van deze kapel is volledig bedekt met schedels en botten afkomstig van een voormalig monnikenkerkhof. Een pakkende confrontatie met de vergankelijkheid van het leven. En voor mij persoonlijk tegelijkertijd een herinnering om er elke dag het beste van te maken.

De laatste kerk op ons lijstje is de Igreja de São Pedro, gewijd aan Petrus, beschermheilige van de vissers. Ook hier weer hetzelfde refrein: barokke overdaad en bladgoud. Getuigenissen uit de tijd toen Portugal dankzij zijn koloniën een wereldmacht was. Het contrast met de huidige belabberde situatie van de Portugese economie kan amper groter zijn. Het valt trouwens op dat het meeste van dit prachtige erfgoed gratis of voor een habbekrats te bezoeken valt. Trek die prijzen maar wat op, zodat de toeristen hun steentje kunnen bijdragen om de Portugese economie uit het slop te trekken.

Tegen de middag zijn mijn vriend en ik al door onze lijst van te bezoeken bezienswaardigheden heen. Op zoek dus naar een plek om te lunchen en te brainstormen over de invulling van onze namiddag. Het dakterras van The Woods is een mooie plek om te genieten van een slaatje en een versgeperst sapje. Om de één of andere reden voel ik me niet optimaal vandaag. Misschien wat last van de hitte. Hopelijk helpt de detox juice en is dit dipje snel voorbij.

We keren terug naar de plek waar we gisteren ons boottochtje reserveerden, want we overwegen de ferry naar Ilha Deserta te nemen om nog wat van de mooie Portugese stranden te genieten. De tocht met de ferry blijkt echter 40 minuten te duren. Rekening houdend met nog eens veertig minuten terugtocht, hebben we dan eigenlijk maar een uurtje om Ilha Deserta te verkennen. We zouden dan langer op de boot dan op het eiland geweest zijn. We zetten dit plan uit ons hoofd en besluiten naar ons hotel terug te keren om te genieten van het zwembad op het dak.

Het zwembad heeft een fabuleus uitzicht op de omgeving, maar om de één of andere reden is het niet volledig gevuld (ik mag hopen dat dat niet is om stabiliteitsredenen). Het water van het zwembad is wat te koud naar mijn goesting, maar als je stevig baantjes trekt, valt het mee. Mijn vriend is echter met geen stokken in het water te krijgen. Het is ook heel druk rondom het zwembad. Al de toffe ligzetels zijn al ingenomen en we merken dat het personeel moeite heeft om de lege glazen en blikjes tijdig afgeruimd te krijgen. We blijven dus niet echt lang op het dak rondhangen en besluiten terug te keren naar het oude centrum om daar iets te gaan drinken.

We kleden ons om op de kamer en weg zijn we. Het frisse zwembad heeft me alleszins deugd gedaan, want ik voel me een stuk beter dan deze middag. In het oude centrum belanden we bij Cidade Velha Rooftop. Echt een supertoffe en aangenaam rustige plek om van een cocktail te genieten. En amai, wat een heerlijke daiquiri! Heel tof geserveerd met droog ijs, altijd een leuk effect. Het contrast met de fancy waterachtige cocktail van gisteren kon amper groter zijn. Eén van de beste daiquiri’s ooit! Mijn daiquiri is zo lekker dat ik gewoon niet anders kan dan een tweede bestellen. Mijn vriend is avontuurlijker en gaat na zijn cocktail met de mooie naam ‘The Journey’ voor de Papuça, een cocktail met Skyy vodka met vanille en groene appel, gecombineerd met limoensap en kruiden. Ook zeer lekker.

Na onze cocktail maken we nog een kleine wandeling bij valavond door het erg gezellig oude centrum. Voor het avondeten hebben we een tafeltje voor twee gereserveerd op het terras van Cidade Velha, het restaurant dat bij de rooftopbar hoort. En jawel, jullie raden het goed, na een lekker vissoepje als voorgerecht, bestel ik opnieuw de octopus. Er zijn nog zekerheden in het leven. 😉 Het is fijn zitten op het terras en we genieten op ons gemak van de gezellige ambiance.

We sluiten onze dag af met een nachtwandeling en keren dan terug naar ons hotel. Mocht ik deze reis opnieuw plannen, zou ik wellicht alles in het oude stadsgedeelte op één dag bezoeken en de tweede dag besteden aan Ria Formosa en de mooie stranden in de omgeving van Faro.