Na onze zeer geslaagde lunch bij Wolf (momenteel helaas gesloten wegens het coronavirus), zetten mijn twee sympathieke collega’s en ik de traditie verder bij Victor Bozar Café. Toegegeven, een iets meer verfijnde plek om te lunchen dan Wolf. De jongste dame uit ons gezelschap van  drie heeft duidelijk een neus voor de betere zaken, want het was haar voorstel.

Hoewel ik dat niet van plan was liet ik me overhalen door het enthousiaste voorstel van één van de dames om een aperitiefje te nemen. Cava, daar doet Victor Bozar Café niet aan mee, champagne, dan maar! Hey, op vrijdag mag dat, de werkweek telt dan nog maar een paar uurtjes! En die champagne bleek een uitstekende keuze, want we konden meteen klinken op de nieuwe job van één van onze collega’s. Geheadhunt voor een topjob, zo gaat dat, he. Grappig, want onze vorige lunch trakteerde ik omdat ik promotie had gemaakt. We girls are going places!

Oja, het eten was, uiteraard, voortreffelijk. Ik neem niet vaak rundstartaar, maar in zo’n établissement als Victor Bozar Café heb ik vertrouwen in de kwaliteit. En jawel, ik werd niet teleurgesteld. Heerlijk!