Na onze succesvolle dinner date in het Land aan de Overkant was het even wachten op de versoepeling van de coronamaatregelen, alvorens mijn collega en ik hieraan een vervolg konden breien. Ditmaal kozen we voor een uitstapje in het geboortedorp van mijn collega en haar reisgenoot. Mijn vriend reserveerde een cambio om niet te lang onderweg te zijn en we vertrokken onder een stralend zonnetje richting Kalmthout. Helaas is de rust die de coronacrisis over de Vlaamse wegen bracht alweer helemaal verdwenen en stonden mijn vriend en ik een tijdje in de file rond Antwerpen (waar anders?). Gelukkig hadden we genoeg marge ingecalculeerd op op tijd op onze afspraak te zijn.
Voor de gelegenheid had mijn collega een tafel gereserveerd in het Keienhof. Het was warm genoeg om buiten te zitten in de prachtige tuin vlakbij de barbecue. Waar we het initieel een beetje frisjes hadden, schakelde de zon al snel een versnelling hoger en moesten we om een parasol vragen om niet te smelten in onze stoelen. We startten de lunch met een aperitief van het huis, schuimwijn met vlierbloesemsiroop. Lekker fris. We konden kiezen uit twee vaste menu’s of de gerechten van de menu’s onderling mengen. Normaal hou ik mij mooi aan een menuvoorstel, omdat ik ervan uitga dat de chef weet welke gerechten het best bij elkaar passen. Maar serieus, kreeft gebakken op de barbecue als voorgerecht? Daarvoor moest ik wel een uitzondering maken. Mijn vriend ging voor de t-bone steak, die de barbecuechef trots aan tafel kwam presenteren (en voor jullie je ongerust maken, mijn vriend kreeg maar een stukje van deze enorme brok vlees op zijn bord).
Dit aten wij, vergezeld van een flesje Verdicchio:
Risotto, groene kruiden, rucola, eringi:
Halve Oosterschelde kreeft met agrumboter:
Kabeljauw met kruidenkorst, jus met dragon, spitskool, lamsoortjes, puree van polderaardappel met jonge ui:
De T-bone steak van mijn vriend:
Gegrilde abrikoos, vanilleroomijs, chocolade:
We sloten de maaltijd af met een glaasje champagne om mijn promotie en ons feestelijk samenzijn te vieren.
Om al dat lekkers te verteren maakten we een lange wandeling op de prachtige Kalmthoutse Heide, een natuurgebied dat al lang op mijn lijstje stond om te bezoeken. En ja, wat een prachtige, gevarieerde natuur. Al vonden we dat ene maïsveld midden op de heide toch een beetje een vreemd zicht.
We leerden ook wat bij over het oorlogsverleden van Kalmthout. We ontdekten een Amerikaans 90mm kanon met als opschrift: “Ter herinnering aan de dappere Geallieerde kanonniers die het luchtafweergeschut tegen de Duitse V-1’s, gericht op de haven van Antwerpen, succesvol bedienden van oktober 1944 tot april 1945.”
Bij onze thuiskomst in Leuven werden we getrakteerd op een mooie zonsondergang. Een mooi einde van een perfecte dag.
De Kalmthoutse heide is écht wel indrukwekkend. Nog nooit geweest doch meteen op mijn to-visitlijst geplaatst.
Prachtige foto’s, trouwens. Maar zulks kan gezegd worden over quasi alle foto’s die hier verschijnen.
P.S.: Je berichten komen altijd minstens een week na schrijfdatum in mijn feedreader (Bloglovin’). Beetje frustrerend wel, al kan jij daar uiteraard niks aan doen.
Dankjewel voor het compliment!