Deze ochtend zat er een fijne verrassing in de post: een doosje chocoladehartjes van Chocola Tuti! Nuja, een echte verrassing was dit niet, want het was een cadeautje van mijn collega-teamverantwoordelijken en mezelf voor alle medewerkers van ons bedrijf. Door de hitte van de voorbije dagen duurde het iets langer om de chocolaatjes tot bij de collega’s te krijgen (we wilden niet het risico lopen dat de post gesmolten hartjes afleverde), maar beter laat dan nooit. En toch wel een kleine pluim op mijn hoed: het idee voor de hartjes kwam van mij. Bij de chocolaatjes hoorde een leuk gepersonaliseerd kaartje met een gedichtje dat de collega’s van het team communicatie schreven en het ganse doosje paste perfect in de brievenbus. Heel leuk dat in de loop van de dag de enthousiaste reacties van de collega’s begonnen binnen te druppelen!
En dat was meteen het hoogtepunt van de dag, want het Foodbag gerecht van vanavond was niet echt bijzonder te noemen. Wel lekker, maar een beetje gewoontjes. Of misschien liggen de culinaire standaarden van mijn vriend en mezelf gewoon een beetje te hoog? 😉 Oja, en spotten we daar toch geen Nederlands ingrediënt, zeker?
Obligate indrukwekkende zonsondergang:
