Ter ere van de verjaardag van onze kameraad-whiskyliefhebber organiseerden we een klein virtueel feestje. Toegegeven, de opkomst was met drie personen erg beperkt te noemen, maar we kunnen het er allemaal over eens zijn dat het de kwaliteit is die telt en niet de kwantiteit. Mijn vriend en ik trokken een flesje rode wijn open, terwijl onze kameraad genoot van een geuze met een infusie van basilicum (I know, ik vond het ook een bizarre combinatie).

Naast het uitwisselen van coronavirus war stories, hadden we het ook over de afstand die onze kameraad van zijn vriendin scheidt, die in Australië woont. Op zich al niet evident om zo’n long distance relationship te onderhouden in normale tijden, al slagen ze daar wonderwel in. Maar op dit moment is het zelfs niet mogelijk om te voorspellen wanneer ze elkaar opnieuw fysiek zullen kunnen vastpakken. Ik sympathiseer enorm, want ik mag er niet aan denken in deze periode van mijn vriend gescheiden te zijn. Ok, helemaal alleen is onze kameraad niet: zijn twee dochters komen regelmatig over de vloer, maar toch, je partner moeten missen op dit moment, het is niet evident. En dan mogen we ons nog gelukkig prijzen dat de moderne communicatiemiddelen contact houden zo eenvoudig maken. Dat was vroeger wel anders.

Enfin ja, het was fijn om te kunnen bijkletsen en het deed deugd te horen dat het, gezien de omstandigheden, goed ging met onze kameraad.

PS: Het ideale tegengif in coronatijden: chocolade van Bittersweet!

En als uitsmijter nog een mooie zonsondergang: