Uitgerust wakker worden rond half negen op een zondagochtend, daar valt iets voor te zeggen. Mijn logee lag nog gezellig te slapen in het grote bed. Stiekem een beetje jaloers op haar vermogen om zo lang te slapen. Pas rond tien uur werd ze wakker. Modelkind, ik zeg het jullie!

Ik had enkel yoghurt in huis als ontbijt en aangezien dat yoghurt met brokjes was, kon ik mijn jonge vriendin niet overhalen om voor deze gezonde ontbijtoptie te kiezen. Dan maar naar de bakker om een vettige donut (voor haar, niet voor mij, snap niet waarom mensen donuts lekker vinden).

Na het ontbijt wierpen we ons weer op ons RISK spel. Na een hevige langgerekte doodsstrijd haalden mijn zwarte legers uiteindelijk de bovenhand op de groene legers. Maar echt goed gespeeld van H. Binnenkort maakt deze jongedame mij zeker in.

Tijd om opnieuw Leuven in te trekken, ditmaal liepen we langs de Vaartkom en de Geertruikerk, waarbij ik me realiseerde dat vandaag de GP Poeske Scherens plaats vond. In een ander leven zou ik dat weken op voorhand geweten hebben, maar de nauwe band die ik vroeger had met de stad Leuven is doorgeknipt geraakt door mijn verhuis naar Genève en nog steeds niet helemaal hersteld.

De grijze ochtendwolken maakten al snel plaats voor een prachtige blauwe lucht. Ideaal voor een wandeling! En zowaar, we waren net op tijd om het vertrek van de wielrenners op de Grote Markt te aanschouwen. Wat een perfecte timing. Vijf minuten na de start van de wedstrijd arriveerden de ouders en het broertje van mijn kleine vriendin op de Grote Markt. Het was 13u. Tijd om te lunchen!

Ik stelde voor om pannenkoeken te gaan eten bij Leo Pancakes. De ouders keken eerst wat twijfelachtig, maar ze lieten zich overhalen door hun kroost. Ik verzekerde hun dat Leo Pancakes ook nog andere gerechten op het menu had staan. We pikten eerst een tafel voor vijf in op het terras, maar al snel voelden we dat het te koud was om stil te zitten. Gelukkig was er binnen nog een grote tafel vrij.

De kinderen en ik bestelden pannenkoeken, de serieuze volwassenen bestelden een slaatje en een bagel. En natuurlijk kon ik het niet laten om daar een heerlijke smoothie met vijgen bij te drinken. Zo lekker! Tot mijn verrassing vond het broertje van H zijn pannenkoeken niet lekker. Na een grondig onderzoek bleek het vooral de kokos die hij niet lekker vond. Dat kan ik enigzins begrijpen, want ik ben ook niet zo gek op kokosschilfers. Na de kokos zo goed mogelijk van de pannenkoeken verwijderd te hebben, nam hij nog een paar happen, maar de lange tanden bleven. H daarentegen smikkelde haar pannenkoeken tot de laatste kruimel op.

Na de lunch wandelden we samen naar de universiteitsbibliotheek om de toren te beklimmen, maar niet zonder eerst de fantastische leeszaal bewonderd te hebben. Iedereen was oprecht onder de indruk. Tijdens de beklimming van de toren bekeken we de tentoonstelling over de twee bibliotheekbranden, maar het was het uitzicht dat meeste tot de verbeelding sprak. De kinderen genoten en vroegen geen enkele keer om naar de kermis te mogen gaan. Die kermis lag nochtans aan hun voeten op het Ladeuzeplein. Ik denk niet dat ik als kind zoveel discipline had. 😉

Na de beklimming naderde het moment van afscheid. We liepen samen naar het Martelarenplein, wipten nog even het station binnen en gaven mekaar een dikke knuffel.

Zeer geslaagd logeerpartijtje. Dat smaakt naar meer!