De frequentie van het aantal geboortes in onze vriendenkring neemt stelselmatig af, maar zo nu en dan ziet er nog eens een nieuwe spruit het daglicht. Ik moet zeggen dat ik een beetje verrast was toen ik het geboortekaartje in mijn brievenbus vond, want ik wist niet eens dat het koppel in kwestie in blijde verwachting was. De gevolgen van een tijdje in het buitenland en Antwerpen wonen, zeker? Maar goed, het koppel woont ongeveer om de hoek bij mij, dus ik had geen excuus om niet op babybezoek te gaan en ik was ook wel nieuwsgierig om dit nieuwe mensje te ontmoeten.

Via Whatsapp zochten en vonden we een geschikte avond. Ik was een beetje verbaasd toen ik het berichtje van de kersverse mama las: “Aja, ik zal dan een restaurantje reserveren.” Euh, op restaurant gaan met een baby van 1 maand en 10 dagen oud? Ok, ja, eigenlijk, waarom niet? Zo’n baby slaapt en eet toch alleen maar en de ouders zouden wel weten wat ze deden.

Dus ging ik woensdagavond eerst aperitieven op het appartement van onze vrienden en wandelden mijn vriendin met de baby in de draagdoek en ikzelf met de kinderwagen naar de Muntstraat. Het was een beetje wringen om de kinderwagen gepositioneerd te krijgen aan onze tafel op het terras in de Muntstraat, maar waar een wil is, is een weg.

En de baby sliep ondertussen heerlijk in de draagdoek. Moe van een drukke dag poseren op de waterlelies van de Plantentuin Meise. Jawel het was al de tweede keer op één dag dat dit kleine dametje van een maand en tien dagen oud op stap was. Je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen. Ik moet zeggen dat ik fan ben van deze manier van opvoeden. Niet te veel gedoe, just go with the flow. ‘t Is niet omdat je een baby hebt dat je je thuis moet opsluiten.

Mijn vriend en ik bestelden als aperitief een grote karaf margarita, in afwachting van de trotse papa die sollicitatiegesprekken had afgenomen in Nederland. Even later voegde hij zich bij ons gezelschap en konden we bestellen. Ik ging voor de fajitas carne, die minder smakelijk en sappig waren dan ik mij herinnerde. Toch wel een beetje teleurgesteld, ja. Gelukkig was het fijn bijpraten, daar op het terras van de New Mexico. De baby gedroeg zich de ganse dinner date voorbeeldig. Alleen op de terugweg naar huis sputterde ze even tegen, ik vermoed dat ze liever nog wat had doorgezakt met een cocktail op café. 😉