Op culinair vlak kom ik de laatste tijd niets te kort. Al was een lunch én een uitgebreid diner op één dag wellicht van het goede te veel, de afspraak om samen met mijn collega naar The Butcher’s Son (één Michelinster) te gaan lag al lang vast en eerlijk, ik had er erg naar uitgekeken.

Gelukkig werd ik niet teleurgesteld. Wat een mooie zaak is The Butcher’s son! Geweldig ook dat we vanaf ons tafeltje uitzicht hadden op de winkel waar de karkassen van de geslachte dieren hingen. Natuurlijk kon ik op een plek die gekend staat om het lekkere vlees niet anders dan wild bestellen, ‘t is wildseizoen voor iets, he. Mijn collega was ook razend enthousiast over de vidée met kalfszwezerik, dus misschien moeten we daar nog eens voor terug gaan.

We startten met een glaasje bubbels, om te klinken op de laatste (best wel zware) loodjes van 2018. Uiteindelijk vind ik dat mijn collega-teamverantwoordelijken en ikzelf trots mogen zijn op wat we dit jaar gepresteerd hebben. In niet altijd even makkelijke omstandigheden hebben we ervoor gezorgd dat de boel is blijven draaien. En dat mag gevierd worden, ook!

De hertensteak was alleszins fenomenaal lekker. Wat een ongelooflijk mals vlees. Dat het allemaal net iets te lang duurde, vergaven we de bediening zonder problemen. Blijkbaar was één van de obers ziek, kan gebeuren en we hadden geen van beiden haast. Het heerlijke chocoladedessert was de kers op een fijne avond.

Genoten!

Secreto nr 07:

Hert / worst van hert / poivrade Goudenband:

Chocolade / appelsien / rode wijn:

Pralines van Jitsk: