Het wordt een steeds grotere uitdaging om af te spreken met ons vriendinnenclubje van Leuvense collega’s. Deze keer twee maanden op voorhand een datum geprikt en dan zegt de eerste dame af omdat ze moet studeren en vallen kort daarop twee andere dames ziek. Ik moet zeggen dat ik het persoonlijk een beetje verdacht begin te vinden dat er elke afspraak wel wat zieken te betreuren vallen. Ik denk dat het al meer dan twee jaar geleden is dat we nog eens voltallig geweest zijn.
Enfin ja, soit, we zakten dus met een uitgedund groepje van vier personen af naar Heverlee om onze pas bevallen collega te feliciteren met de geboorte van haar prachtige dochter L. Het was meteen ook de eerste kennismaking met de partner van mijn collega én haar nieuwe woonst. Drie vliegen in één klap! Dochter L was echt een dotje. Geen kik gegeven tijdens gans ons bezoekje. Wat we ook wel een beetje jammer vonden, want zo konden we haar oogjes niet bewonderen.
Na uitgebreid getoost te hebben op dit nieuwe leven namen we afscheid en trokken we met de bus richting Leuven centrum alwaar ik een tafeltje voor zeven (nu dus vier) gereserveerd had in restaurant Gloria. Op aanraden van de serveerster bestelden we alle tapas op het menu en dat bleek effectief genoeg om net nog een gaatje te hebben voor een lekkere crème brûlée met als afzakkertje een grand marnier. De tapas waren lekker, maar minder fabuleus dan de beschrijving deed uitschijnen. Geen erg, met het gezelschap zat het wel snor. Op zich vond ik het zelfs aangenaam dat we maar met z’n vieren waren, nu was er meer tijd om dieper in te gaan op bepaalde onderwerpen. Met achten rond een tafel zijn er immers altijd gesprekken die je niet kan mee volgen.
Voor mij was het vervolgens nog een korte wandeling naar huis. Een fijn begin van de werkweek!
De Alfred Nobelstraat….die wijk daar is voor mij een blinde vlek op de kaart van Leuven. Ik kom daar voor de een of andere reden nooit.