Vrijdagavond had ik afgesproken met mijn ex-huisbazin. Toen ik naar Borgerhout verhuisde, dacht ik dat we veel meer met elkaar zouden optrekken. Toen we nog collega’s waren (lang geleden in een ander leven), konden we het immers prima met elkaar vinden. Doordat ik zo opgeslorpt geraakte door mijn werk, bleef het echter bij een paar gedeelde momenten.

Hoog tijd om eens fatsoenlijk af te spreken dus. Al woon ik ondertussen alweer een tijdje in Leuven, de heimwee naar een échte stad blijft een beetje sluimeren. Mijn ex-huisbazin stelde voor om iets te eten in Camping Campina op de Dageraadplaats, zowat het gezelligste plein van Antwerpen. Ik reserveerde een tafeltje voor twee, we bestelden allebei een wildsuggestie en de avond vloog voorbij. Het leek wel alsof we een half leven bij te praten hadden. Over onverwachte zwangerschappen tot verbroken relaties, alles passeerde de revue.

De wildragout voldeed niet helemaal aan de verwachtingen (ik vond het nogal vreemd dat de groenten over de ragout gedrapeerd werden), maar we hadden het zo gezellig dat ik zelfs de laatste snelle trein naar Leuven miste, waardoor ik noodgedwongen de stoptrein moest nemen.

Alleen stom dat ik de kapstokken vergat mee te nemen die ik per ongeluk vanuit Borgerhout naar Leuven verhuisde. Geen erg, hebben we een excuus om nog eens af te spreken. 😉