Zondag begaf ik mij met de trein naar Limburg om mijn burgerplicht te vervullen. Omdat mijn domicilie nog bij mijn vader stond op het moment dat de kieslijsten opgemaakt was, kon ik niet stemmen in Leuven en dus ook niet mee beslissen wie onze nieuwe burgervader zou worden (proficiat, Mo). Nu, het was schitterend weer én ik had recht op een gratis ticket van de NMBS, dus ik besloot het nuttige met het aangename te paren en ineens mijn verjaardag te vieren. Een paar weken te vroeg, maar hey, zoveel valt er hier tegenwoordig niet te vieren, dus elk excuus is goed.
Na in een recordtempo mijn stem uitgebracht te hebben (ik kende toch niemand op de lijst), reden mijn broer en zijn vriendin naar brasserie ‘t Krievelkuut, waar we afgesproken hadden met mijn vader. Er was binnen een tafel voor ons gereserveerd, maar het leek ons zonde om niet van die prachtige herfstzon te genieten, dus pikten we een tafeltje buiten in. Het weer was heerlijk, waardoor het niet zo erg was dat we net iets te lang op ons eten moesten wachten. Gelukkig waren de mosselen die ik voorgeschoteld kreeg, mooie en dik en smaakten ze heerlijk.
We sloten de fijne namiddag af met een glas witte wijn, dat mijn vader beslist kon gebruiken, toen ik hem het spijtige nieuws meedeelde dat de relatie met mijn vriend momenteel in zwaar water zit. De arme man was er oprecht van aangedaan. En hij had dan nog getrakteerd ook. 
De namiddag bracht ik al wandelend door met mijn broer en zijn vriendin. De herfstzon op mijn gezicht deed deugd en ik merkte dat ik genoot van de lichaamsbeweging. Ik klop tegenwoordig te lange uren op het werk, waardoor er tijdens de week niet meer voldoende energie overblijft om wat aan sport te doen. En ik was net in topconditie teruggekeerd uit Korea!
Onderweg maakte ik kennis met een alpaca.
En we sloten de wandeling af met een lekker ijsje van Megusto.
We gingen met z’n allen nog even langs het rusthuis om mijn moeder te bezoeken en toen zat mijn uitstapje naar Limburg er al weer op.
Lang leve de nazomer!
