Jaja, na het diner bij het Land aan de Overkant en het communiefeest van zijn petekindje, zat het weekendje weg er nog niet op voor mijn vriend. Pinkstermaandag stond er namelijk een zeiltochtje op het Grevelingenmeer gepland. Met hetzelfde koppel waarmee we voordien ook al een paar keer de Nederlandse wateren verkenden. Terug naar het vertrouwde Grevelingenmeer, maar ditmaal vertrokken we vanuit Bruinisse.

Ik was een beetje grumpy om wille van het vroeg uur waarop ik moest opstaan om om negen uur in Bruinisse te zijn, maar nadat mijn ochtendhumeur verteerd was, kon ik oprecht genieten van ons tochtje, ondanks het feit dat het voor mij eigenlijk te koud was. Al een geluk dat ik mijn windbreker bij had en de zon meer door de wolken kwam dan oorspronkelijk verwacht, anders waren mijn lippen zeker blauw uitgeslagen van de kou.  Ik denk dat zeilen met dit koppel een garantie is op goed weer, want de vorige keren gaven de weersvoorspellingen ook altijd zwaarbewolkt en kwam de zon er toch door. De momenten dat de zon door het wolkendek breekt, zijn echt heerlijk. En ik slaagde er zelfs in twee hoofdstukken Koreaans door te nemen tijdens ons tochtje.

We legden ditmaal maar één keer aan onderweg, om naar het toilet te gaan en onze lunch op te etn in de boot. Geen uitstapjes of wandelingen gemaakt en dat vond ik persoonlijk wel een beetje jammer. Omdat op de heenweg de wind onze boot flink vooruit geblazen had, moesten we genoeg tijd incalculeren om tijdig terug te zijn in onze vertrekhaven . Extra stoppen konden we ons dus niet permitteren. Omdat de wind in de namiddag wat afzwakte, waren we zelfs maar nipt op tijd om de boot in te leveren.

Een impressie van de zeiltocht:

Naar goede gewoonte gingen we na de zeiltocht samen dineren. Het is altijd verrassend vast te stellen hoe hongerig je van zo’n dagje op het water wordt. Het eten in paviljoen Meerzicht smaakte dan ook verrukkelijk en de overheerlijke apfelstrüdel (uiteraard een Nederlandse specialiteit) was de spreekwoordelijke kers op de taart.