De mama van mijn petekindje en ik leggen bij het begin van een nieuw jaar altijd onze afspraken voor de rest van het jaar vast. Zo ben ik er zeker van dat ik mijn petekindje op regelmatige tijdstippen zie, want agenda’s slibben tegenwoordig sneller dicht dan ik met mijn ogen kan knipperen. Iedereen in de spitsuurleeftijd heeft het ook zo druk.

Het enige nadeel van die werkwijze is dat je niet op voorhand kan inschatten hoe het weer zal zijn. En zo werd onze herfstwandeling met het gezin van mijn petekindje in Averbode eerder een paar minuten de benen strekken in de regen en vervolgens genieten van een aperitiefje met abdijkaas en -bier (cava voor mij, uiteraard) in Het Moment. De twee broers vonden het allemaal prima. En ikzelf was onder de indruk van de metamorfose van de abdijsite, die mijn vriend en ik voor het laatst tien jaar geleden bezochten. Altijd al een site met potentieel geweest, maar blij om zien dat dit potentieel nu ook ten volle benut wordt.

Na het aperitief in Averbode keerden we terug naar Tielt-Winge om wat met de duplo te spelen en te genieten van overheerlijke huis gemaakte burrito’s. Mijn petekindje was in goeie doen. We speelden heel prettig samen en hij was duidelijk blij met zijn Star Wars Wookiee zoekboek. Het contact met mijn petekindje verloopt soms wat moeizaam en dan doet het extra plezier om te zien dat hij zich amuseert en onze aanwezigheid waardeert.