Dit weekend stonden er maar liefst drie Limburgse afspraken op het programma. Om heel eerlijk te zijn, heb ik een beetje een haat-liefde verhouding met de provincie waar ik opgroeide. Het is er mooi en groen en er wonen veel mensen die mij dierbaar zijn, maar ik slaak telkens weer een zucht van verlichting als ik Vlaams-Brabant binnen rijd. De landelijke rust en ik, we zijn nu eenmaal niet voor elkaar gemaakt.
Zaterdagavond waren we te gast bij onze vrienden en hun drie kinderen. Twee van de kinderen waren onlangs ziek geweest, dus ze waren niet in topvorm. Gelukkig zijn er dan digitale hulpmiddelen om de kinderen rustig te houden, zodat de volwassenen ongestoord van een hapje en een drankje kunnen genieten. Ik was BOB, dus ik beperkte mij tot het schuimende aperitief. Onze vriend, de hobbykok, toverde allerlei lekkers uit zijn mouw, terwijl wij hem aanmoedigden vanop de barkruk aan de keukenbar. Iemand die mij garnalen, sint-jacobsvruchten en zalm voorschotelt, weet duidelijk wat ik lekker vind. 😉 Het gerecht met zalm, spinazie en zoete appel moeten we misschien zelf een keertje proberen. Zalig lekker!
Als dessert hadden mijn vriend en ik gezorgd voor taartjes van Demeestere. De smaakcombinaties waren een tikkeltje te speciaal voor de kinderen, al denk ik niet dat onze gastvrouw en gastheer dat erg vonden. Zo bleef er nog ruim genoeg over om zondag opnieuw te smullen.
Zondagmiddag waren we uitgenodigd bij vrienden die onlangs in hun gerenoveerde huis getrokken waren. We kregen een volledige rondleiding doorheen het huis, bewonderden de prachtige grote ramen die op het gelijkvloers uitkeken op de tuin en spotten meteen het paar kleine schoentjes in de kinderkamer. De hint leek duidelijk en jawel… We mochten onze vrienden feliciteren met een eerste baby op komst. Nieuw leven in een nieuw huis. Zo blij dat onze vrienden na een heel moeilijke en zware periode betere tijden te wachten staan.
We aten samen van de lekkere pastaschotel met broccoli en ik liet me een beetje gaan met de apple crumble. Zo, zo lekker, recht uit de oven!
In de late namiddag namen we afscheid van onze vrienden en reden we verder naar mijn ouderlijk huis, op slechts een paar minuten rijden van het huis van onze vrienden. Mijn vader was er niet, maar we hadden een fijne babbel met mijn broertje en zijn vriendin en legden meteen al een culinaire afspraak voor september vast. Onze nonkel en tante kwamen ook nog even langs om gedag te zeggen en we sloten ons Limburgs uitstapje af met een bezoek aan mijn moeder in het rusthuis.
Een goed gevuld weekend.
