Deze zondag declameerde mijn petekindje (met wat hulp van zijn mama) voor de allereerste keer een échte nieuwjaarsbrief. Alweer een mijlpaal in zijn jonge leventje. Man, wat vliegt de tijd toch. Dat kleine baby’tje van gisteren is nu al een flinke kleuter.

Ik moet zeggen dat ik op voorhand een beetje mijn hart vasthield voor het voorleesmoment. Mijn petekindje is nogal timide en staat niet zo graag in de belangstelling. Maar hij had duidelijk veel geoefend in de kerstvakantie en hij droeg zijn briefje heel flink voor, met gebaren en al. Deze supertrotse meter werd zelfs nog getrakteerd op een encore toen hij heel fier zijn briefje voor een tweede keer opzegde. Dat verdiende een dikke cent voor op de spaarrekening!

Het was trouwens gezellig druk bij de ouders van mijn petekindje, bij wie we te gast waren. Zij hadden naast mezelf en de peter van mijn petekindje ook de meter en peter van hun jongste spruit uitgenodigd. Allen vergezeld van hun partners, natuurlijk. We aten met z’n allen spaghetti en sloten de maaltijd af met een heerlijke apple crumble. Het hoeft niet altijd gecompliceerd te zijn om te smaken.

Voor het archief, de tekst van de allereerste nieuwjaarsbrief van mijn petekindje:

Liefste meter,

(op de melodie van Jingle Bells)
jingle bells, jingle belss,
‘t is een leuke dag!
Zoentje hier, zoentje daar,
‘t is nu ‘t nieuwe jaar! Hey!

Je kapoen.