De datum van 7 september lag al vast voordat mijn eurocent viel dat het diezelfde dag ook Jaarmarkt was in Leuven. Een reden te meer om samen met de vrouwelijke collega’s een vroegere trein naar Leuven te nemen. Het culinaire succes van Dumon evenaren, zou quasi onmogelijk zijn, wisten we, maar een streepje schlagermuziek van Lindsay op het Martelarenplein zorgde ervoor dat we meteen in de juiste stemming waren. Alhoewel we het niet aandurfden ons nuchter tussen de dansende menigte aan de Marengo te wagen.

Het was een hele opgave om een restaurant te vinden dat 1. open was op maandag 2. open was tijdens de jaarmarkt en 3. iedereens voorkeur kon wegdragen. Na een hoop heen en weer ge-mail, was de keuze uiteindelijk op El Sombrero gevallen. Een lekkere Mexicaanse schotel gaat er bij mij altijd wel in. En een karafje margarita hoort daar ook bij, natuurlijk (de zwangere dame in ons gezelschap hield het uiteraard bij alcoholvrije drankjes). De Fajitas El Sombrero smaakten mij enorm en de avond vloog voorbij.

En dan besef ik eens te meer hoezeer ik het getroffen heb met mijn collega’s op het werk.