Chicago – 7 augustus 2015

Niet zo geweldig geslapen. Het logeerbed dat onze vrienden ons zo gastvrij ter beschikking gesteld hebben, is erg hard. Het doet me een beetje denken aan de futons in de Japanse ryokans. De enige manier om op zo’n bed te slapen, is op je rug liggen en ik ben geen rugslaper.

Onze vrienden hebben ons laten uitslapen en hebben alles klaargezet voor het ontbijt. Het is vandaag vrijdag en ze moeten allebei werken. In de USA zijn verlofdagen een erg schaars goed. Mijn vriend en ik beseffen dat we op dat vlak in België echt niet te klagen hebben.

Na op ons gemak ontbeten te hebben in huiselijke sfeer nemen we de metro naar de Willis Tower, het hoogste gebouw van Chicago. De Willis Tower is 442,14 meter hoog (met antenne meegerekend 527 meter) en was 23 jaar lang het hoogste gebouw ter wereld. Tot 20102 was de Willis Tower het hoogste gebouw in Noord-Amerika, maar die titel werd overgenomen door One World Trade Center. Velen onder jullie zullen de Willis Tower beter kennen onder de naam Sears Towers. De grote toren veranderde echter van naam in 2009 toen de Britse verzekeringsmakelaar Willis Group Holdings er zijn intrek genomen

We vervoegen rond half elf ’s ochtends de rij wachtenden. De wachtrij is opgebouwd uit verschillende delen op verschillende verdiepingen zodat je nooit een overzicht krijgt over hoeveel wachtenden er exact vóór jou zijn. En da’s misschien maar goed ook, want in totaal moeten we een uur en een kwartier wachten voordat we een theaterzaal worden ingeleid om naar een kort filmpje te kijken. Pas daarna worden we op het observation deck toegelaten.

Het uitzicht maakt dat we het lange wachten snel vergeten zijn. Wat een fenomenaal bouwwerk! Vooral de glazen uitkijkplatformen zijn populair. Iedereen wil wel een kiekje waarop het lijkt alsof hij of zij boven Chicago zweeft. Wij halen onze GoPro boven voor een spectaculaire selfie.

IMG_6467

IMG_6470

IMG_6475

IMG_6484

IMG_6485

IMG_6488

IMG_6492

IMG_6498

IMG_6508

IMG_6526

IMG_6528

IMG_6540

Wanneer we terug met beide voeten op de begane grond staan realiseren we ons dat het al middag is. Tijd voor een snelle lunch! Vlakbij de Willis Tower blijkt een klein parkje te zijn en een aantal afhaalrestaurants waar je een lunchpakket kan kopen. Mijn vriend gaat voor een sushilunch en ik eet voor de verandering nog eens een noedelsoepje, met udonnoedels deze keer. We slagen erin een tafeltje te bemachtigen en eten onze verrassend lekkere lunch op in het zonnetje.

IMG_6541

Volgende halte: Millennium Park. Het wordt een blij weerzien met de Cloud Gate van kunstenaar Anish Kapoor (beter bekend als The Bean). Het prachtige kunstwerk ligt te blinken in de zon. Hoe fantastisch zou het zijn als er in Brussel een hierop gelijkend kunstwerk zou komen?

Natuurlijk wil iedereen op de foto met The Bean. Het Millennium Park is ook een populaire plek om trouwfoto’s te maken. We zien het ene na het andere bruidspaar poseren. De bruidjes zijn uitgedost in de meest extravagante outfits en vergezeld van een hele hoop bijpassende bruidsmeisjes en jongens. Het motto lijkt wel: hoe kitscheriger, hoe liever.

IMG_6548

IMG_6550

IMG_6554

IMG_6558

IMG_6560

IMG_6561

IMG_6562

De zon zet haar beste beentje voor en het is inmiddels erg warm geworden. Er is een groot terras in Millennium Park dat er bijzonder aantrekkelijk uitziet. We slagen erin een plaatsje te bemachtigen en bestellen een biertje en een margarita. De margarita is op voorhand gemengd, maar best wel lekker. We doen een beetje een people watching en luisteren de gesprekken van de mensen rondom ons af. Het bevalt ons zo goed dat we nog een tweede drankje bestellen. De prosecco valt echter dik tegen. En eerlijk, een prosecco serveer je toch echt niet in een plastieken frisdrankbekertje.

De namiddag is al flink gevorderd en het wordt tijd om ons naar Chinatown te begeven alwaar we hebben afgesproken met onze vrienden. We wandelen langs een bijzonder mooie speeltuin in de richting van Lake Michigan. De avondzon zet alles in een prachtige gloed en we zien een paar mooie appartementsgebouwen langs het meer waarin het goed leven lijkt.

IMG_6564

IMG_6565

IMG_6568

IMG_6575

IMG_6579

IMG_6581

IMG_6583

We nemen de metro naar Chinatown en zijn net iets voor onze vrienden op de plek van afspraak. Onze vrienden moeten nog een snelle boodschap doen en zo komen we terecht in een Chinese winkel in Chinatown. Ik vind Aziatische winkels altijd heel boeiend, het productaanbod is er zo radicaal verschillend van wat wij gewoon zijn. Ik kijk mijn ogen uit. Vooral de afdeling met grote aquariumbakken met levende vis erin, is de moeite. Ik koop een aantal dozen Pocky voor mijn broertje in de vreemdste smaken.

Op aanraden van de Chinese vrouw van vriend H dineren we met ons vijven bij Minghin Cuisine. Onze gastvrouw bestelt het ene na het andere gerecht en alles staat binnen een paar minuten op onze tafel. Ik weet niet van wat eerst proeven. Speciale vermelding voor de Peking Duck die op een wel heel bijzondere wijze wordt geserveerd. Eerst komt het krokant gebakken vel van de eend op tafel, dat we opeten opgerold in een soort zachte, hartige pannenkoek met een zoete saus. Daarna komt het eendenvlees zelf, in stukjes gesneden en met groenten geserveerd. Heerlijk.

IMG_7906 IMG_7907

IMG_7908 IMG_7912

IMG_7911 IMG_7913

IMG_7914 IMG_7918

De dochter van onze vrienden heeft het duidelijk naar haar zin, een foodie in wording. Ze eet smakelijk van haar rijst en speelt braaf met haar speelgoedjes. Het is de eerste keer dat ze ons ziet, maar ze heeft geen last van verlegenheid of zo. Heel fijn dat het zo goed klikt.

We slagen er onmogelijk in om alles wat op tafel staat, op te eten. Het is gewoon veel en veel te veel. De vrouw van onze vriend vraagt om alle overschotjes in te pakken zodat we de dag nadien de restjes kunnen opeten.

Na het diner rijden we met z’n vijven in de auto terug naar het huis van onze vrienden op de campus van UIC. We nemen snel een douche om het zweet en het stof van de voorbije dag van ons af te spoelen en brengen de rest van de avond door met bijpraten. Als je elkaar meer dan een jaar niet gezien hebt, is er stof genoeg. Ik ben erg blij dat het mijn vriend zo goed gaat hier in Chicago. Hij heeft het duidelijk getroffen met zijn gezin en zijn dochter is een ongelooflijke cutie. <3

About yab

Yet another blogger. Wie meer wil weten, moet gewoon mijn blog lezen.

3 Responses

Leave a Reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>