Geen Spaans op zaterdagvoormiddag! Fijn om eens wat langer in bed te kunnen liggen én bij het wakker worden te mogen vaststellen dat er een dun laagje sneeuw op de Leuvense daken lag.

De rest van de dag besteedden we vooral aan boodschappen:

• een blinkend nieuwe outfit als cadeautje voor een jarige jongedame
• een kort bezoekje aan de al bijna volledig leeggeplunderde Club op het Rector De Somerplein, jammer dat deze winkel uit Leuven verdwijnt
• een nieuw hoeslaken en kapstokken bij de Hema (in afwachting van onze nieuwe inbouwkast)
• en oja, we bestelden onze nieuwe kast en maakten een afspraak om de opmetingen te komen doen in onze slaapkamer. There is no way back!

En keerden we van een kale reis terug uit Tienen.

Goed dat we op zaterdag konden uitslapen, want zondagochtend werden we al om 10 uur ‘s ochtends in Geel verwacht voor het verjaardagsfeestje van het nichtje van mijn vriend. Apetrots dat ze vier jaar werd. Uiteraard was haar verjaardagstaart versierd met de personages uit Frozen. Is er een kleuter die geen fan is van Elsa, Anna en Olaf? Of die niet de ganse tekst van “Let it Go” uit het hoofd kent? Disney zal nog lang inkomsten kunnen genereren uit deze kaskraker.

Op de terugweg naar huis hoorden we plots een eigenaardig fluitgeluid in de wagen. Het geluid was behoorlijk irritant, dus besloten we toch maar even te stoppen onderweg om te kijken wat er aan de hand was. Bij het uitstappen roken we meteen een scherpe geur van verbrand rubber. Leek ons niet zo’n gezonde situatie, dus zijn we rechtstreeks naar de garage gereden en hebben we onze auto en de sleutels daar achtergelaten (een geluk dat de showroom uitzonderlijk op zondag open was). Een klein busritje later waren we terug thuis.

‘s Avonds deden we niet al te veel meer. Zo’n middag met kinderen kan erg vermoeiend zijn. Al ben ik altijd blij wanneer ik mee mag kleuren. Binnen de lijntjes kleuren is mijn specialiteit. 😉 We bestelden sushi en keken samen een serietje. Je moet ervan profiteren als de gelegenheid zich voordoet, nietwaar?