Het bijzonder gevarieerde weekend begon vrijdagavond op café met de collega’s. Onze kantoren sluiten tussen kerst en nieuwjaar en de meeste collega’s hadden ook de maandag vrijaf, dus de avond was opgevat als een afsluitende drink voor dit werkjaar. Spijtig genoeg werd ik geplaagd door een bijzonder vervelende verkoudheid, waardoor ik niet in optima forma verkeerde. Ik hield het dus bij twee glühweins om de hoest te verzachten en keerde op tijd terug naar huis. Jammer, want ik had wel zin in een avondje stappen met de collega’s.
Zaterdag sliep ik uit tot 12 uur, een aantal nachtelijke onderbrekingen door hoestbuien niet meegerekend. ‘t Was duidelijk nodig. Ik voelde me dus al wat beter toen we in de namiddag naar onze vrienden in Meldert reden. Normaalgezien zouden we met drie koppels en vier kindjes zijn, maar helaas moest één koppel (de vrienden die we bezochten in Kopenhagen) het laten afweten door ziekte. Heel jammer, want we hadden zo’n plezier gehad met hun oudste zoon in Kopenhagen en ik keek ernaar uit om hem terug te zien. Ach, volgende keer beter.
We aten samen pasta en panna cotta, babbelden over vanalles en nog wat, bewonderde de twee (2!) kerstbomen, namen foto’s van de fotogenieke kindjes en bleven plakken tot ‘s avonds laat. Heel relax en gezellig. Omdat ik nog altijd niet honderd procent was, keken we nog naar aan aflevering van Bones en kropen we vroeg onder de wol.
‘s Zondags verliep ongeveer in het zelfde ritme: uitslapen, ontbijt/lunchen en dan de auto in voor een ritje naar Tongeren voor de operette “Victoria en haar huzaar” in het Casino. Net zoals twee jaar geleden kwam na veel verwikkelingen alles weer goed op het einde, vonden de geliefden elkaar en beleefden we veel plezier aan de voorstelling. Operette is echt een fijn en luchtig genre dat toegankelijk is voor iedereen.
Na de operette aten we iets met onze vrienden-muzikanten en hun kindjes in de Intermezzo. De kindjes waren moe en trokken met de papa naar huis en wij bleven nog wat plakken met de mama voor Heel Serieuze Gesprekken over Heel Zware Onderwerpen en Veel Triestigheid. Maar ik denk wel dat het haar deugd gedaan heeft. Ook dat is vriendschap: een luisterend oor bieden als het even minder goed gaat.
