Wat een dikke miserie. Die bussen stoppen altijd op andere plaatsen en de routes van de trams veranderen om de haverklap. Raak daar als niet-Gentenaar maar eens uit wijs. Bovendien was ik in het gezelschap van zo’n mannelijk exemplaar dat het duidelijk beter wist (en waar ik voor de lieve vrede niet al te hard tegenin ben gegaan) waardoor het erop neerkwam dat we in de gietende regen helemaal van het station naar de Vooruit gestapt zijn. Niet dat dat zo ver is, maar in de gietende regen en met natte voeten is alles ver. Op de terugreis hield ik het wel droog, zij het dat ik bijna geplet werd tussen de studenten in een overvolle tram en dat terwijl er een halve meter verder plek zat was. Gelukkig waren er toch een paar mensen die, na een venijnige opmerking van mijn kant, eraan dachten om een beetje door te schuiven. Gelukkig moest mijn mannelijke gezelschap een andere kant op, want mijn humeur bereikte even een dieptepunt.