Ik weet niet wat het de laatste tijd is, maar mijn leven lijkt zo verschrikkelijk saai geworden. Elke dag sta ik op met een waslijst verplichtingen en ‘s avonds in mijn bed lig ik todo-lijstjes te overlopen. De ene dag lijkt wel akelig veel op de andere. Wanneer gebeurt er nog eens iets leuks en onverwachts? Och wacht, in 2010 heb ik nog wat ruimte in mijn kalender voor niet-geplande dingen.
En het ergste is dat ik dit vooral aan mezelf te wijten heb. Ik heb de niet te stoppen drang om mijn agenda propvol te plannen en weet dus al ongeveer tot begin augustus wat ik elk weekend zal doen. Vroeger toen ik nog studeerde was dat wel anders. Ik sprong op mijn fiets en reed wat rond van de ene vriend naar de andere vriendin als ik daar zin in had. Studeren? Dat was voor watjes. Maar nu heeft iedereen kinderen, is iedereen verhuisd naar verre uithoeken van het land of zelfs ver daarbuiten. Elkaar zien, wordt een kwestie van veel te drukke agenda’s naast mekaar leggen en lang op voorhand plannen
Ik mis de spontaneïteit, ik mis het gevoel van vrijheid en het idee dat alles mogelijk is. Ik mis het gevoel jong te zijn. Ouder worden, houdt in dat je keuzes moet maken, en met elke keuze die je maakt, sluit je talloze andere mogelijkheden uit. Ik hou niet van keuzes maken.
Je moet eens iets heel zots doen, een afspraak die toch niet zo dringend was afzeggen en gaan naar waar je neus je brengt. En misschien minder in je agenda plannen in het vervolg, plaats laten voor zotte plannen.
Je beschrijft heel typisch datgene waarvan ik bang ben dat me zal overkomen na m’n studie. Toch moet ik zeggen dat de dingen die jij doet leuk klinken en ook alsof je er zelf lol in hebt.
Die spontaneïteit mis ik ook wel. Geplande afspraken vind ik ook niet zo tof. En keuzes maken vind al helemaal hatelijk.
Hmm dit postje had door mij geschreven kunnen zijn al weet ik gelukkig nog niet tot in augustus hoe mijn weekends eruit gaan zien.
zin in een koffie in Leuven ? Ik kan nu, of straks na de kiné of vlak voor ik met mijn schoonmama iets ga eten voor haar petekind zijn verjaardag, of vlak daarna kan ook nog, maar voor 4 h moet ik in de Colruyt ons avondeten gaan ophalen, nadat ik bij de fietsenmaker gepasseerd ben voor ons Myrte haar nieuw fietsje. Maar daarna heb ik ook nog even tijd. Denk ik.
@lucie: Misschien ben ik wel helemaal niet zo’n zotte.
@jurgen:
Soooo true.
Het hielp ook toen iedereen nog op fietsafstand woonde en gewoon tijd had.
Het gevoel dat je beschrijft sluipt heel langzaam maar vooral heel zeker ook mijn leven binnen. Ik doe er zoveel mogelijk aan om het te weren, maar het kruipt waar het niet gaan kan.
En ik word daar een beetje bang van.
ik maak ook niet graag keuzes… Maar ouder worden verplicht je ertoe
You are in desprate need of vakation m8!!! Doe iets zots en ga op vakantie naar afrika of japan of een van die andere leuke interesante plekken. Wat jij maar leuk zou vinden, doe iets zots om je leven wat op te vrolijken. Ga naar een discotheek en drink je zat en doe iets geks met meiden daar :D… Je kan zo veel zotte dingen doen! Fris je druk agenda eens wat op en LIVE YOUR FREAKING LIFE, cuz you only got 1…