Gisteren was het een bijzondere dag. Niet alleen door het bezoek van Sinterklaas en de cadeautjes die hij achterliet, maar ook omdat mijn nonkel en tante uit Antwerpen met hun kroost voor het eerst op bezoek kwamen. Ja, ik weet het, ondertussen wonen we al bijna twee jaar op ons appartement. Schandalig dat mijn nonkel en tante er nog niet geweest waren, maar echt, het is bijna onmogelijk om hun vier zonen tegelijkertijd op dezelfde plaats samen te krijgen. Ook nu ontbrak er eentje, spijtig genoeg.
Met mijn broer en zijn vriendin erbij, waren we in totaal met negen personen. En dat vond ik net te veel om voor te koken. Ik had niet veel zin om de ganse avond in de keuken te staan. We kozen voor een gemakkelijk alternatief: een kaastafel. Geen werk aan en heel erg lekker. Voor de zekerheid had ik wel even geïnformeerd of iedereen kaas lustte. Ik had beter moeten weten, want scouts eten alles. 😉
Het was een heel geslaagde avond. Lekkere kaas vergezeld van goeie wijn om de tongen los te maken. We vertelden over onze reis naar Australië en de wonderbaarlijke dingen die we daar zagen. Informeerden nogmaals wanneer de jonge heren het ouderlijke huis zouden verlaten. Nog niet al te snel blijkbaar, ze hebben het veel te goed bij de mama. 😉 We zijn er niet in geslaagd alle kaas op te krijgen, maar dat lag zeker niet aan onze gasten. We kunnen dus nog een paar dagen nagenieten…
Zonder reclame te willen maken, wij bestellen soms een kaasschotel bij een kaasboer in de Mechelsestraat, en die is altijd een schot in de roos, zeker als je hen zegt dat het best wat “avontuurlijk” mag zijn.
De kaaswinkel in de Mechelsestraat is ook goed, inderdaad.