Maandag vertrekt één van de collega’s waarmee ik het beste opschiet, voor een half jaar met vrouw en kind naar het buitenland. Zijn zeer geleerde vrouw heeft namelijk een beurs voor een postdoc in Frankrijk gekregen. En hij gaat met haar mee.

Vrijdag na het werk organiseerde hij een kleine afscheidsdrink. Binnen acht weken is hij alweer terug in het land, dus het afscheid valt nogal mee. 😉 Niet dat je mij hoort klagen over zijn voortreffelijke initiatief. ‘s Ochtends een examen, daarna enkele uurtjes gaan werken en vervolgens onder het genot van een drankje en een goed gesprek dat examen doorspoelen. Dat kan deugd doen. Zo deugd dat ik natuurlijk weer ben blijven plakken en daardoor de planning voor ‘s avonds wat in de war raakte en we veel te laat bij mijn ouders in het verre Limburg waren. Shame on me.

Ben trouwens benieuwd of dat telewerken zal meevallen. We schaffen ons alvast een headsetje aan om collega C skypegewijs op de vingers te tikken. 😉