Woensdag bezocht ik samen met mijn collega’s de overzichtstentoonstelling in Wiels gewijd aan de ‘industriële gedichten’ van Marcel Broodthaers. Kwestie van het jaar 2022 goed te beginnen met een vleugje cultuur. Ik moet eerlijk bekennen dat ik allesbehalve een kenner ben van het werk van Broodthaers, maar deze tentoonstelling wist mij alleszins te prikkelen. De gehanteerde beeldtaal is erg aantrekkelijk en stelt de uniciteit van kunstwerken in vraag. Een stevige scheut ironie is nooit veraf. Tijdens de erg boeiende rondleiding door de directeur van Wiels werd ik letterlijk overspoeld met informatie. Te veel om alles goed te capteren, maar dat neemt niet weg dat ik genoten heb!
Na de rondleiding trokken we met de collega’s naar Le Schievelavabo in Vorst voor een gezellige nieuwjaarslunch. Hoewel de volkse uitstraling van dit restaurant mij zeker kon bekoren, was het eten op de menukaart veel minder mijn ding. Er stond zo weinig spek voor mijn bek op de kaart dat ik een Vol-au-vent bestelde, gewoon omdat de menukaart vermeldde dat dit huisbereid was. En jawel het was zeker lekker, maar ook heel zwaar… Alleszins waar voor ons geld. 😉
