Ook vandaag ontbijten we stipt om 8.13u met heerlijke producten van de boerderij. Al valt er helaas geen Pico te bespeuren deze ochtend.
Vandaag is het plan om helemaal naar het meest westelijke punt van São Jorge te rijden. De autorit naar onze bestemming is opnieuw bijzonder mistig, maar we hopen dat de mist zal optrekken zoals de voorgaande dagen. We parkeren onze wagen bij het Parque Florestal das Sete Fontes en beginnen aan de wandeling naar de Farol dos Rosais. Helaas zijn de weergoden ons vandaag iets minder goed gezind. Het is zo mistig dat we amper een paar meter voor ons uit kunnen zien. Het ongetwijfeld fantastisch mooie landschap wordt volledig opgeslokt door de hardnekkige mist.
De mist blijft ons vergezellen op ons pad tot aan de Farol dos Rosais die iet of wat dreigend opdoemt in de mist. De vuurtoren op het westelijke punt van São Jorge kende een bijzonder bewogen geschiedenis en overleefde twee aardbevingen, talrijke stormen en zelfs landverschuivingen. De vuurtorenfunctie moest zelfs een tijd verplaatst worden naar het walvisuitkijkpunt zo’n 270 meter ten zuidwesten van de vuurtoren. Vandaag de dag is de vuurtoren uitgerust met een licht dat op zonne-energie werkt.
Op de terugweg van Ponta dos Rosais beklimmen we het walvisuitkijkpunt Vigia da Baleia dos Rosais. Veel valt er helaas niet te zien, want de omgeving wordt opgeslokt door de dichte mist. We lezen dan maar de informatieborden die uitleg geven over hoe de walvisspotters aan de walvisvaarders signaleerden dat ze walvissen gezien hadden. Vroeger gebeurde dit met een hoorn, daarna met vuurwerk en witte doeken om de hoeveelheid en locatie van de walvissen aan te geven. Tegenwoordig gebruiken walvisspotters gewoon radiocommunicatie.
Op de terugweg van onze wandeling trekt de mist op en wordt het landschap rondom ons zichtbaar. Opeens zien we glooiende groene heuvels met daarop vredig grazende Nederlandse melkkoeien. De wandeling zelf is bij uitstek de makkelijkste wandeling die we tot nu toe gedaan hebben. Alleen jammer dat we 80% van deze wandeling in de mist zaten.
Helaas begeeft ergens onderweg mijn voorlaatste iphonekabel het. Is het de vochtigheid waardoor die kabels zo snel stuk gaan? Feit is dat mijn iphone bijna plat is en dat ik nu nog maar één werkende kabel heb. Die kabel is degene die we in onze huurwagen gebruiken om te connecteren met het on board systeem. Gelukkig werkt deze nog. Bij terugkeer in de wagen zet ik mijn iphone op flight modus en sluit ik deze aan op de strafste externe batterij die we bij hebben. Continue reading