Zondag zetten we het verjaardagsweekend van mijn vriend verder met een bezoek aan de tentoonstelling Van Eyck. Een optische revolutie in het MSK in Gent. De grootste Van Eyck tentoonstelling ooit, dat moesten we uiteraard gezien hebben. Spijtig genoeg kan ik jullie geen foto’s tonen van de tentoongestelde werken, de bruikleengevers hadden fotograferen immers verboden. En eerlijk, Foto’s zouden in dit geval slechts een flauw afkooksel geweest zijn van de realiteit. De werken van Van Eyck zitten zo boordevol details dat je dit met je eigen ogen moet aanschouwen. Wat een ongelooflijk meesterschap! Alleen jammer dat er zo massaal veel volk aanwezig was, dat je onvoldoende de mogelijkheid had al die fenomenale details rustig in je op te nemen. (Ok, dat telefoontje van het werk om in kaart te brengen welke maatregelen mijn medewerkers namen tegen het coronavirus, was ook niet bevorderlijk om onbezorgd te kunnen genieten.)

Na de tentoonstelling aten we een middeleeuwse eierkoek (eerder een soort tortilla) in de tijdelijke cafetaria die naast het museum was opgetrokken. Erg jammer dat het MSK zelf niet over een stijlvol café beschikt om haar bezoekers te laten genieten van een hapje en een drankje. Deze tijdelijke cafetaria kwam echt wel wat amateuristisch over.

Na onze inwendige mens versterkt te hebben, spoorden mijn vriend en ik terug naar Leuven, alwaar we ‘s avonds zijn verjaardagsweekend afsloten met een lekkere cocktail en een heerlijke portie mosselen (allez, voor mij dan, want mijn vriend is niet zo’n fan van mosselen).