Van de bavet naar de smidse

Gisteren had ik afgesproken met mijn oud-studiegenootje en tevens ex-squashpartner en zijn gezin. Zij kwamen met zijn viertjes naar Leuven om samen een leuke tijd door te brengen en om wat bij te praten. Voor de lunch reserveerde ik een tafel bij Bavet. Leek me een leuke en informele plek om iets te eten met twee jongens van één en drie jaar. Ik liet me verleiden tot het bestellen van één van de combo’s op de menukaart, The Holy Grail. Wellicht had de beschrijving (‘Our bavet special combined with Say Cheese! topped off with bacon, onion crush, parmesan and Sriracha’) een waarschuwing moeten zijn, want het was echt een beetje té veel van het goede: twee zware sauzen mét daar nog eens extra bacon bij. En naar mijn persoonlijke mening zat de verhouding saus versus pasta ook niet goed. Veel te veel saus en te weinig pasta. Vreemd, want meestal is het omgekeerd. Ik kreeg mijn bord zelfs niet leeg en moest dus noodgedwongen een hele hoop saus laten liggen. De eenjarige hield het bij een flesje melk en zijn driejarige grote broer at een paar sliertjes pasta met kaas. Beide jongelui gedroegen zich overigens voortreffelijk in het restaurant.

IMG_1354

IMG_1359

Na de lunch wandelden we samen door de druilerige Leuvense straten. Het bleef hardnekkig miezeren, ondanks mijn stille smeekbeden voor een streepje zon. Nuja, op zich al goed dat het niet stortregende. Ik gidste mijn vrienden langs een paar gekende en minder gekende Leuvense plekken. We liepen de Sint-Pieterskerk binnen, bewonderen de beelden op het stadhuis, slenterden langs het marktje met artisanale producten in de Brusselsestraat, liepen langs de Fiere Margriet (door de oudste jongen gebruikt als racebaan voor zijn autootje), zagen de restanten van de stadsomwalling (die er steeds bouwvalliger uitzien) en het modderkunstwerk van Ief Spincemaille, speelden op de speeltuigen in de Bruul, kwamen langs de Sint-Geertrui en het Klein Begijnhof om te pauzeren met een drankje in De Smidse. Gelukkig is het nooit echt druk in De Smidse, waardoor het altijd mogelijk is een tafeltje vast te krijgen. De mannen aten nog een dessertje, ik hield het bij een glaasje Chardonnay Meerdael, want de pasta was nog altijd niet verteerd.

IMG_1365

We maakten onze wandeling rond door langs de kanaalkom over de nieuwe ophaalbrug naar parking De Bond terug te keren. Jammer van het slechte weer, want anders hadden we ongetwijfeld nog meer van deze wandeling genoten.