Op vakantie vertrekken op een zaterdagnamiddag heeft het voordeel dat je zaterdagvoormiddag in alle rust je valies kan maken en vervolgens zeeën van tijd hebt om op het gemak de tram naar Antwerpen-Centraal te nemen. Aangezien onze vlucht naar Seoul vanaf Schiphol vertrok, had ik een Thalys ticket geboekt naar Schiphol. De tram was mooi op tijd, helaas kon hetzelfde niet gezegd worden van de Thalys die maar liefst een volledig uur vertraging had. Gelukkig had ik een ruime marge ingecalculeerd en was ik zelfs met deze aanzienlijke vertraging nog goed op tijd in Schiphol. En het voordeel van in eerste klas reizen is dat ik alle comfort had én kon genieten van een heerlijk gebakje met een glas wijn. Een goed begin van de vakantie.

Het inchecken verliep vlotjes. Bij de security werd ik, zoals ik dat ondertussen al gewoon ben, er weer uitgepikt. Ditmaal werd gans mijn fototoestelrugzak gecontroleerd door een (gelukkig) bijzonder vriendelijke zwarte man. Hij bood zelfs aan model voor mij te staan bij mijn terugkeer. Ik glimlachte beleefd, pakte mijn spullen een liep in de richting van gate E waar ik iets na zeven uur mijn vriend (wiens vlucht uit Genève ook vertraging had) trof bij een gigantische stapel chocolade van Tony’s Chocolonely.

Het was de dag van de vertragingen want onze vlucht naar Seoul had ook een uur vertraging. Oh well, gelukkig was er Netflix om ons te entertainen tijdens het saaie wachten aan de gate. Ik had het door Netflix geproduceerde Korean drama Black gedownload om alvast in de juiste sfeer te komen. Buiten dat uur vertraging verliep alles vlotjes. Ik koos ervoor niet te slapen tijdens de vlucht, in de hoop zo meteen in het juiste ritme te komen bij aankomst in Seoul. En hoera: we kregen bibimbap als avondmaal!

Op de luchthaven werden we opgehaald door een Koreaanse taxichauffeur, voor ons geregeld door Koreareizen.com, het reisbureau dat ik gebruikte om de reis te boeken. De chauffeur stond duidelijk al een tijdje op ons te wachten, maar moest nog even geduld uitoefenen, want mijn vriend en ik moesten nog onze simkaarten ophalen. De één uur durende taxirit naar het hotel was één grote flashback voor mij. Een fijn weerzien met Seoul en omgeving.

In het New Kukje hotel aangekomen, dropten we onze valiezen op de kamer, fristen we ons op, kleedden ons in een zomerse outfit (het was ongeveer 28 graden en vochtig warm) en trokken de stad in op zoek naar een lekker avondmaal. Dat vonden we in de vorm van een authentieke Korean barbecue met varkensvlees in één van de smalle straatjes achter ons hotel. Ons vlees werd voor ons bereid door een ober voorzien van een heuse brander. Spectaculair én fotogeniek. Al had hij wel eens mogen lachen voor de foto. De hoeveelheid vlees die we besteld hadden, bleek aan de grote kant en die extra portie gebakken rijst (jawel, ook gebakken op de gril van de barbecue) was er wellicht te veel aan. Maar toch slaagden we erin bijna alles weg te werken.

Om dit overvloedig avondmaal te verteren, besloten we de benen te strekken langs de Cheonggyecheon, een smalle rivier die sinds 2005 opnieuw is open gelegd en waarlangs een mooie, groene voetgangerszone is aangelegd die ‘s avonds sfeervol verlicht is. Op verschillende plekken zijn stapstenen aangelegd om de andere oever te bereiken en langsheen de rivier staan verschillende informatieborden met uitleg over de geschiedenis van de buurt. Bijzonder fijn om te wandelen en dat vonden wij niet alleen. Talloze koppeltjes zaten verliefd in elkaars ogen te kijken aan de oevers van de rivier of gezellig samen iets te eten.

Helaas werd onze wandeling nogal abrupt afgebroken toen zo rond half tien een stevige regenbui losbrak. Meteen hoorden we allerlei boodschappen doorheen de luidsprekers komen, waarvan we uiteraard niets begrepen. Gelukkig was er een Koreaanse man zo vriendelijk om ons te komen zeggen dat er gevaar op overstroming bestond en dat we de bedding van de rivier best zo snel mogelijk verlieten. We hadden al her en der overstromingswaarschuwingen gezien, dus namen we het zekere voor het onzekere en verlieten we de voetgangerszone.

We zochten een plek om te toasten op onze eerste avond in Seoul en kwamen terecht in een bar in een kelderverdieping die wel gezellig was, maar waar de drankenkaart me wat tegen viel: het aanbod bestond voornamelijk uit bier. Ik probeerde de midori cocktail, maar die bleek zo zoet te zijn dat het me wijs leek de rest van de reis cocktails te vermijden en zoveel mogelijk traditioneel Koreaanse dranken te bestellen.

Na één drankje hielden we het voor bekeken en keerden we terug naar ons hotel. De vermoeidheid sloeg toe en een goede nachtrust zou ons deugd doen.