Mijn vriend en ik hebben een fijn weekend achter de rug in de streek van het drielandenpunt Nederland, België, Duitsland. We hebben:

• heerlijk gegeten voor weinig geld in restaurant Vijlerhof,
• mooie lange wandelingen gemaakt,
• ons midden in de bossen alleen op de wereld gevoeld en daar gretig misbruik van gemaakt,
• op het hoogste punt van Nederland gestaan,
• gegeten en gedronken in boscafé ‘t Hijgend Hert, de enige berghut van Nederland,
• in de sauna gezeten tussen een bende naakte Hollandse golfers,
• genoten van het voortreffelijke ontbijt-met-gewoon-te-veel-keuze aan de rand van de vijver,
• de bedden van Kasteel Vaalsbroek aan een uitgebreide test onderworpen,
• een waterijsje gegeten dat alleen uit kleur- en smaakstoffen bestond,
• ons verbaasd over het aantal wielertoeristen in de streek,
• geschuild voor de regen onder een parasol op een terrasje in Oud-Holset,
• ons geërgerd aan de werkelijk abominabele bediening in ‘t Klükske.
• een historische wandeling gemaakt in het mooie Vaals,
• met één voet in Nederland en de andere in Duitsland gestaan,
• een haarspeld gekocht om mijn haar uit mijn nek te houden, omdat het zo warm was,
• kunst bewonderd in de prachtige tuin van kasteel Bloemendal,
• een nep-grot van Lourdes en een obelisk gezien,
• een blik in een vroeger tolhuisje geworpen,
• boven alles genoten van elkaar.

En het heeft ontzettend deugd gedaan. Lang geleden dat ik mij nog zo ontspannen gevoeld heb.