Gisteren hadden we (was precies lang geleden) nog eens volk over de vloer. Een afvaardiging uit Gent en eentje uit Zottegem. Een gezellige drukte, in ons kleine appartementje, met zes volwassenen en drie kinderen. De eerste verlegenheid van de kinderen was snel voorbij en het duurde niet lang voordat ze alle hoeken van ons appartement onveilig maakten. Tussen de kinderdrukte door, vertelden mijn vriend en ik over onze toekomstplannen. Ik moet zeggen dat we de voorbije weken al veel mensen hun mond hebben zien open vallen. Blijkbaar komen mijn vriend en ikzelf niet over als avontuurlijke types. 😉

Het eten dat we onze gasten serveerden, was een voltreffer van formaat. En ik mag daarmee opscheppen, want ik kookte (uiteraard) niet zelf, maar bestelde dé Vlaamse klassieker aller tijden, koninginnenhapje, bij onze favoriete traiteur Convento Food. Zonder overdrijven het beste koninginnenhapje dat ik in gans mijn leven heb gegeten: heerlijk romige saus, grote stukken malse kip, heerlijke balletjes en goed veel paddenstoelen. Vergezeld van overheerlijke appelmoes met lekker veel kaneel (wat bij de dochter van Joke en Vincent minder in de smaak viel) werd gesmikkeld ende gesmuld.

We moesten een beetje geduld opbrengen, maar toen de twee oudste dames eindelijk tot rust gekomen waren in het stapelbed in onze logeerkamer, konden de volwassenen opgelucht adem halen en nog een extra glaasje wijn/bier/gin tonic drinken en de gesprekken voort zetten zonder voortdurend onderbroken te worden. ‘t Is waar dat kinderen het schattigste zijn als ze slapen. 😉

Het verbaast me trouwens telkens weer wat een smospartijtje jonge kinderen kunnen veroorzaken. Er zat niets anders op dan een deeltje van onze zondag al kuisend door te brengen. Maar dat hebben we er graag voor over!