Waar ik mij in deze periode aan erger

Aan elektronische kerstwensen allerhande. Hoe goedbedoeld ook, die kerst- en nieuwjaarswensenmailtjes komen terecht in mijn zo al overvolle mailbox en het is bepaald demotiverend als je het aantal ongelezen mails alleen maar ziet toenemen. Geef mij maar (en nu spreek ik tegen mijn eigen winkel) de goede ouderwetse papieren kaartjes. Wat is er leuker dan de postbus ‘s avonds openen en papieren wensen vinden?

Moo!

Toen we zondagnacht thuiskwamen van Parijs lagen ze in de brievenbus: mijn kaartjes. (Ik weet het, ik ben een not-so-early adopter.) Voortaan hoef ik nooit meer vol schaamte iemand mijn lelijk (werk-)visitekaartje toe te steken. Laat de flickr-meetings maar komen, ik ben er klaar voor! 😉

Miskoop

‘t Gebeurt mij zelden, maar vandaag heb ik een miskoop gedaan. Ik was op zoek naar iets om de vakantiekaartjes die we regelmatig uit onze brievenbus vissen, op te hangen. Kwestie van mijn neus er nog eens extra op te drukken dat vakantie er momenteel niet in zit. 😉 Nu stonden al die kaartjes heel erg rommelig te wezen in onze boekenkast. Het leek me leuk om ze een eigen plekje aan de muur te geven en zo het wit wat op te fleuren. Op naar het Pakjeshuis, want voor prulletjes klein en fijn, moet je bij het Pakjeshuis zijn.

Het eerste wat ik vond was zo’n doorschijnend plastieken geval waar je kaartjes in kan steken. Lelijk en alle kaartjes moeten dan hetzelfde formaat hebben om het iet of wat toonbaar te maken. Ik informeer dus of er nog andere systemen bestaan, want ik had bij een vriendin ooit eens een draad met magneetjes gezien waaraan zij haar kaartjes bevestigde. En hoera, dat was er. Ik had de keuze uit superflashy bloemetjesmagneetjes, nog meer superflashy bloemetjesmagneetjes, superflashy hondjesmagneetjes of superflashy katjesmagneetjes. Goed, niet helemaal wat ik in gedachten had. Ik had liever iets neutraals gehad. Maar kom, nepkatjes zijn leuk.

Dus ik bij het thuiskomen direct aan de slag met mijn magneetjes. Blijkt dat er gewoon veel te weinig magneetjes in zo’n pakje zitten! Mijn draad hangt net voor de helft vol! En d’r staan nog steeds kaartjes in mijn boekenkast. :-( Ik zou andere magneetjes kunnen gebruiken, maar dat staat zo slordig. Ik zou ook terug kunnen gaan naar het Pakjeshuis en een tweede pakje kopen, maar ja, dan zit ik met een ijzeren draad op overschot. Iemand een paar flashy katjesmagneetjes te veel?