Mijn vriend en ik zijn weer voor een jaartje gaatjesvrij verklaard. Ik kijk niet bepaald uit naar die jaarlijkse inspectie-met-het-haakje, maar nadien is het gevoel van opluchting des te groter. Ik heb per slot van rekening niet voor niets bijna twee jaar met een hoop ijzerwerk in mijn mond rondgelopen. Een mooi verzorgd gebit is een sieraad.
hoera
yab.be, nu nog interactiever!
Toen ik dit las bij bvlg, ben ik snel in de settings van blogger gaan kijken en jawel, wat vond ik daar, mooi verstopt onder de advanced settings: een comment-feed! Hoera!
Wat ik mis in ons nieuwe appartement
Internet, internet, internet, en oja, bijna vergeten: internet.
Wat ik zeker niet mis, maar helaas (voorlopig) moet tolereren: stof, stof, stof. Bergen fijn stof dat overal tussenkruipt. Zolang er nog werken zijn in het gebouw, valt hier helaas niet veel aan te doen. We moeten nu eenmaal door de bouwwerf die de inkomhal en de trappenhal zijn om ons appartement te bereiken.
Maar ik klaag niet. Mijn vriend en ik hebben voorlopig nog helemaal geen buren (er is al één andere persoon in zijn appartement getrokken een paar verdiepingen hoger) en dus kan ik mijn muziek zo luid zetten als ik wil en zoveel lawaai maken als ik wil. Eat that, nonkel K!
PS: Wat supergeweldig is: ik kan ‘s ochtends een half uur langer in bed blijven liggen en gewoon te voet naar het station! Jay!
De eerste keer…
– Samen in bad in ons nieuw appartementje.
– Gesekst in het splinternieuwe bed, met de splinternieuwe lakens en de splinternieuwe kussens en de splinternieuwe donsdekens.
– Geslapen in datzelfde bed.
Wij zijn EINDELIJK verhuisd, mensen!!! Jaja, zondag 11 februari gaat mijn persoonlijke geschiedenis in als een Memorabele Dag. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om samen met nonkel K een flesje champagne te kraken. De fles lag al op ons te wachten sinds juli vorig jaar, een cadeautje als dank voor de organisatie van een fijn weekend. Beter laat, dan nooit.
De laatste nacht!
Dan we bij de nonkel van mijn vriend geslapen hebben. Vandaag verhuizen we! Hoera! Het appartement is nog niet honderd procent af, maar we kunnen er in leven. We hebben een bed en twee bureaus, stromend water, verwarming en elektriciteit. Er moet nog heel wat heen en weer versleurd worden, maar we zorgen dat we het hoogst noodzakelijke hebben.
Eindelijk!