Vandaag serveert het hotel om de één of andere reden geen ontbijt. Mijn vriend en ik beperken ons dus noodgedwongen tot een CU breakfast met onigiri en koekjes dat we al zittend buiten op een bankje verorberen.
Het is een beetje onduidelijk wat voor weer ons vandaag te wachten staat. Het is nogal mistig en regenachtig. We besluiten het er toch op te wagen en naar het startpunt van het Yeongsil trail te rijden. We rijden van de kust richting het binnenland, naar de Hallasan vulkaan. De wagen baant zich een weg door dikke mistbanken en we krijgen onderweg de ene na de andere regenbui over ons heen. Dat ziet er niet goed uit voor onze geplande wandeling…
Maar kijk, we blijven stijgen en opeens klimt onze wagen boven het wolkendek uit en jawel: daar is de zon! Mijn geluk kan niet op! We hebben zoals gewoonlijk niets bij om te eten, daarom besluit we, onze vorige Olle wandeling in gedachten, bij het restaurant aan de parking toch maar wat mondvoorraad in te slaan. We kopen een grote rijstbal met kimchi om onderweg te picknicken. Spotgoedkoop, dus als het tegenvalt, dan is dat maar zo.
Wat ons wacht is een ronduit schitterende wandeling, letterlijk boven en soms ín de wolken. Uiteraard is ook deze wandeling ruimschoots voorzien van trappen, maar daar zijn onze benen ondertussen gewend aan. Op een gegeven moment zien we de wolken letterlijk over de bergrand komen en voelen we de kleine mistdruppeltjes op ons gezicht. Prachtig. Wat verderop bereiken we een houten platform dat een uitzicht biedt op de kust van Jeju. We kunnen net doorheen het wolkendek de zee zien.
Spijtig genoeg kwamen we pas rond twee uur bij het Wiseorum shelter aan en was de trail die verder liep al afgesloten. Echt doodjammer dat al die trails zo vroeg sluiten. Wij hadden graag nog een beetje verder gewandeld, maar goed, niets aan te doen. We delen samen de kimchi rijstbal die we kochten in het restaurant op de parking. Een simpel, maar verrassend lekker gerecht. Na deze korte lunchpauze keren we terug naar het beginpunt van de wandeling, onderweg genietend van de spectaculaire landschappen.
Bij de parking aankomen, besluiten we nog een tweede kimchi rijstbal te kopen, gewoon omdat die eerste ons zo gesmaakt heeft. Bij het afrekenen merken we dat de dame aan de kassa gezelschap gehouden wordt door een tamme kraai. Het beest trekt zich niet veel aan van onze aanwezigheid en blijft rustig zitten.
Bij de afdaling naar Seogwipo duiken we opnieuw dikke mistbanken in. We prijzen ons gelukkig met onze beslissing de berg op te rijden, anders hadden we vandaag de zon zeker niet gezien.
We rijden rechtstreeks naar ons hotel, laten de wagen daar achter in de parking en gaan te voet naar de Jeongbang waterval. Bij aankomst daar blijkt dat je een toegangsticketje moet kopen om deze waterval te bezoeken. De zon is ondertussen bijna onder en we hebben niet veel tijd meer om de waterval uitgebreid te bewonderen. De waterval op zich is prachtig, maar er staan zoveel mensen foto’s te nemen dat de ervaring ietwat tegen valt.
We blijven niet al te lang rondhangen bij de Jeongbang waterval en besluiten voordat de zon helemaal onder is nog snel de de Sojeongbang waterval te bezoeken die vlakbij ligt. Aan één van de talrijke kraampjes bij de kassa voor de waterval koop ik een flesje met versgeperst mandarijnensap (lekker verfrissend!). Terwijl ik geniet van mijn sapje, wandelen we in een stevig tempo naar de Sojeongbang waterval. Deze waterval is de rust zelve én gratis! We komen slechts één andere wandelaar tegen. Toegeven, deze waterval is minder spectaculair dan de eerste, maar zeker zo mooi.
We keren terug naar het hotel om al onze spullen af te droppen en gaan op zoek naar een bankautomaat om onze voorraad cash aan te vullen. In Korea zijn er immers veel restaurants die enkel cash aanvaarden. We beleven even spannende momenten wanneer de automaat in het postkantoor weigert mijn credit card terug te geven. Gelukkig komt er een Koreaanse dame ons te hulp die op wat knopjes ramt waardoor uiteindelijk de kaart weer uit de automaat komt. Een beetje verder vinden we een automaat die wel werkt met onze Europese bankkaarten. Oef!
Op aanraden van ons hotel begeven we ons naar een restaurant waar ze hotpot serveren. Het interieur van het restaurant is bijzonder basic, maar het zit er stampvol. We hebben geluk dat we nog een plekje voor twee personen kunnen bemachtigen. We bestellen een fish hotpot en even later wordt een grote dampende kookpot met bouillon voor onze neus gezet. De dame die ons bedient, voegt levende schelpdieren (abalone) aan de hotpot toe. We zien die beesten letterlijk voor onze neus sterven in het kokende vocht. Verser kan niet, maar wel een beetje luguber.
De hotpot is werkelijk uitstekend, zeker in combinatie met een lekker flesje makgeolli. We merken tijdens het eten dat we een beetje verbrand zijn, wellicht door de combinatie zon en hoogte. Terug in het hotel nemen we een welverdiende douche om het zweet en de zonnecrème van ons af te spoelen en smeren we de aftersun goed dik.
Een mooie laatste dag op Jeju!