Gyeongbokgung en afscheid van Seoul – 11 maart 2017

Wakker voordat de wekker afgaat. Die stond om 7.30u omdat ik mijn allerlaatste voormiddag graag nog snel het Gyeongbokgung wilde meepikken. Ik pak snel mijn valies, die ongetwijfeld flirt met het maximum toegelaten gewicht en geniet van mijn allerlaatste Koreaanse ontbijt in mijn traditioneel Hanok guesthouse.

IMG_6417

IMG_6424

Na het ontbijt snelwandel ik naar Gyeongbokgung, het grootste paleis van de vijf paleizen gebouwd door de Joseon koningen. Het terrein is immens en ik loop aan hoog tempo van het ene schitterende bouwwerk naar het andere. Jammer dat ik niet meer tijd heb om al deze pracht en praal rustig in me op te nemen. Maar hey, ik ben al blij dat ik er alsnog in geslaagd ben een glimp van dit paleis op te vangen. Het had vandaag ook gesloten kunnen zijn wegens onlusten of zo.

IMG_6430

IMG_6432

IMG_6437

IMG_6439

IMG_6450

IMG_6463

IMG_6465

IMG_6470

IMG_6473

IMG_6487

IMG_6490

IMG_6510

IMG_6519

IMG_6524

Ook deze laatste dag is de zon volop van de partij. Ik neem nog snel wat gopro selfies bij Gyeonghoeru, een constructie gebouwd op palen die weerspiegeld wordt in een prachtige vijver. Daarna ren ik om het wisselen van de wacht op het hoofdplein mee te pikken. De kleurrijke ceremonie is een ideale manier om mijn trip naar Korea af te sluiten. Prachtig.

Met spijt in het hart keer ik terug naar het hotel om mijn valiezen op te halen en mijn schuld af te lossen. De eigenaar zegt me dat om wille van de betogingen de airport shuttle wellicht niet zal stoppen aan de halte vlakbij. Ik besluit het er toch op te wagen en loop naar de halte. Helaas, aan de halte hangt inderdaad een papier dat niet veel goeds doet vermoeden. Ik spreek één van de honderden politieagenten aan die nog altijd op straat patrouilleren en vraag hen voor mij te vertalen wat er staat. Ik zou naar een nummer moeten bellen voor meer info. Aangezien ik echter een Koreaanse sim-kaart heb die enkel dataverkeer toelaat, besluit ik van plan te veranderen en te bekijken of de metro een optie is.

Ik sleur mijn meer dan twintig kilo zware valies een paar trappen af (geen lift of roltrap te vinden), maar het lukt me niet om in dertig seconden het metrosysteem te ontcijferen en het infopunt waar ze mij zouden kunnen verder helpen is gesloten. Ik besluit na deze halfslachtige poging geen kostbare tijd meer te verliezen: ik sleur mijn valies opnieuw een aantal trappen op en houd de eerste de beste taxi aan die mij wil meenemen. De taxi is niet meteen het meest luxueuze voertuig waarin ik ooit gezeten heb. Het lukte me amper om mijn valies in de kleine koffer te krijgen en het interieur ziet er een beetje afgeleefd uit. Maar ik ben al blij dat ik onderweg ben richting luchthaven.

Na een lange rit waaraan geen einde lijkt te komen, kom ik stipt om 12.30u in de luchthaven aan, twee uur voordat mijn vlucht vertrekt. Ik betaal de taxichauffeur 54.600 won (6600 won tol inbegrepen) en begeef mijn naar de checkin balie. Vol spanning kijk ik het weegmoment van mijn valies tegemoet, maar kijk, ik heb geluk, mijn valies weegt 22,7 kilo, nog driehonderd gram overschot!

Helaas realiseer ik me dat ik in mijn haast mijn nekkussen vergeten ben in het hotel. Jammer, maar dat kussen zal de rest van zijn bestaan in Korea moeten slijten. Ik vind een plek waar ze heerlijke pho noedelsoep serveren (en ja, ik weet dat pho Vietnamees is, maar dat laat ik even niet aan mijn hart komen). De heerlijk warme soep doet deugd en ik voel me na de ietwat gejaagde ochtend weer tot rust komen.

IMG_3154

Mijn vlucht naar Schiphol verloopt zonder problemen. Ik ben blij dat er voor het diner bibimbap geserveerd wordt, schrijf wat aan mijn reisverslagen, kijk wat series en een Koreaanse film (te bespreken voor de les Koreaans, uiteraard!) en doe een poging om naar La La Land te kijken. De film weet me echter maar matig te boeien en ik sukkel in slaap voor het einde.

In Schiphol heb ik tweeënhalf uur tijd voor de overstap. Ik koop me een smoothie en vind een plek om mijn laptop op te laden. Na een bijzonder kort vluchtje naar Zaventem, arriveer ik om 22.10u in Brussel alwaar mijn vriend me staat op te wachten in de aankomsthal.

Mijn trip zit er helaas op. Een onvergetelijke eerste kennismaking met Zuid-Korea die zeker naar meer smaakt!