Genoten van ons laatste ontbijt op Pico met zicht op de vulkaan. Na het ontbijt pakken we onze valiezen, checken we uit en nemen we afscheid van dit aangename resort, met als enige minpuntje de aanwezigheid van wat kakkerlakken in onze bungalow. Moeilijk te bestrijden in een vochtige en bosrijke omgeving, neem ik aan.
We rijden naar de ferry terminal en leveren onze huurauto in bij het Autatlantis filiaal. Ook deze inlevering verloopt zonder problemen. We zijn te vroeg voor de ferry, dus maken we gebruik van onze wachttijd om wat foto’s op instagram te delen met het thuisfront.
Wanneer we eindelijk aan boord kunnen, blijkt de ferry bijzonder vol te zitten. Het kan ons weinig deren. De zon is ons nog steeds goed gezind en we genieten van de aangename boottocht naar het mooie Faial. Naar ondertussen goede gewoonte halen we onze huurwagen op bij het verhuurkantoor van Autatlantis aan de ferry terminal. Van daaruit rijden we rechtstreeks naar onze verblijfplaats Quinta do Torcaz, een heel mooi oud rustiek gebouw met verschillende appartementen, een prachtig verhoogd terras met uitzicht op Pico en een mooie tuin met palmbomen. We hebben een ruim appartement met grote leefruimte en kitchenette voor ons alleen. De accommodaties worden groter naarmate de reis vordert. Niet dat we klagen. 😉
We laten onze valiezen achter en eten snel een broodje en een pastéis de nata in een buurtcafé dat op punt stond te sluiten. Niet echt een culinaire topervaring, maar dat mag je voor die prijs ook niet verwachten. We kiezen er bewust voor onze middagpauze zeer beperkt te houden, want we willen optimaal profiteren van het mooie weer. De voorspellingen voor de komende dagen zien er immers wat minder uit. We rijden dus zo snel mogelijk naar de Caldeira van de Cabeço Gordo. De Cabeço Gordo vulkaan is met zijn 1043 meter de hoogste berg van Faial. Wat deze vulkaan zo bijzonder maakt, is dat er een prachtige wandeling lang de kraterrand loopt met uitzicht op een twee kilometer brede caldera.
De wandeling is werkelijk adembenemend. Op een korte, steile klim aan het begin en wat moeilijk begaanbare stukken onderweg na, is dit een heel makkelijke wandeling die bij elke stap een nieuw indrukwekkend vergezicht te bieden heeft op de krater en de omgeving. En kijk eens aan wie daar tussen het wolkendek door komt piepen, net op het juiste moment voor een foto? Jawel, onze vriend Pico. Ik neem uiteraard veel te veel foto’s en zal me dit ongetwijfeld beklagen bij het verwerken achteraf.